DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7-8/2003 str. 22 <-- 22 --> PDF |
D. Ballian: PROCJENA GENETIČKE VARIJABILNOSTI OBIČNE JELE (Abies alba Mili.) Šumarski list br. 7-8, CXXVII (2003), 347-357 populacija Delnica koja je bila zastupljena sa 95 uzoraka i dala je 34 haplotipa. Naš uzorak iz populacije Gorskog kotar A ima 17 haplotipova, a iz populacije Gorskog kotara J 21 haplotip, stoje ipak usporedivo s obzirom na broj analiziranih uzoraka. Parducci i Szmidt (1999) dobili su samo 5 haplotipova uz korištenje deset primera. U ovom istraživanju postotak specifičnih haplotipova iznosio je od 12,50 % u populaciji Biokova do 61,90 % u populaciji Vraniće. Srednji postotak specifičnih haplotipova iznosio je 43,81 %, sa standardnom devijacijom 3,55 (tablica 7). Za populaciju Delnica u radu Vendramina i sur. (1999) postotak specifičnih haplotipova iznosio je oko 42 %, a u ovom istraživanju populacije Gorskog kotara A i Gorskog kotara J imaju veličine 23,50% i 57,14%. U istraživanju E c h t a i sur. (1998) za Pinus resino- sa postotak specifičnih haplotipova iznosio je 60,8 %, a u radu Vendramina i sur. (1998) na Pinus pir aster 73,5 %. Bucci i sur. (1998) u istraživanju na Pinus halepensis dobili su 88,8 % specifičnih haplotipova. Tablica 7. Populac ije analizirane u istraživanju i dobiveni rezultati Populacija Broj analiziranih stabala (N) Broj haplotipova (H) Specifični haplotipovi (Ph) Efektivni broj haplotipova (Ne) Haplotipska raznolikost (Hexp) Unutarpopulacij ska varijabilnost (Sw) Meka brda 24 18 8 13,71 0,96 3,58 Vranića 24 21 13 19,20 0,98 7,25 Gorski kotar A 21 17 4 12,60 0,96 4,82 Biokovo 18 16 2 14,72 0,98 6.38 Gorski kotar J 22 21 12 20,16 0,99 9.40 Crni vrh 24 17 9 12,52 0,96 7,43 Orjen 24 20 10 16,94 0,98 8,36 Cabulja 24 17 5 13,09 0,96 8,39 sr. vrijednost 22,81 18.44 8,08 15,38 0,97 6,98 Varijanca 1,92 1,84 3,55 2,85 0,0127 1,84 Iz toga je vidljivo da obična jela u istraživanjima s ovom grupom cpSSR markera nema velik udio specifičnih haplotipova. Inače, velik udio specifičnih haplo tipova iskorišteno je kod hrastova (Slade, 2001) i za određivanje migracija hrasta i drugih listaća poslije ledenog doba. Tablica 19. Dosad objavljeni radovi i rezultati analize cpSSR lokusa u populacijama različitih vrsta porodice Pinaceae Vrsta Autor Broj analiziranih populacija Broj analiziranih cpSSR lokusa Broj varijanti Broj haplotipova Pinus halepensis Morgantc i sur. (1997) 10 12 28 37 Pinus leueodermis Ve n d r a m i n i sur. (1999) 7 10 29 48 Pinus brutia Bucci i sur. (1998) 8 9 28 40 Pinus svlvestris Provan isur.(1998) 7 17 - 174 Pinus pinaster Vendramin i sur. (1998) 10 9 24 34 Pinus retinosa Echt i sur. (1998) 7 9 25 23 Picea abies Vendramin i sur. (2000) 97 3 21 47 Abies alba Ve n d r a m i n i sur. (1999) 17 2 26 90 Abies alba U ovom istraživanju 8 3 36 116 Najmanji efektivni broj haplotipova pokazuje populacija Crnog vrha, sa 12,52, i populacija Gorskog kotara A, s veličinom 12,60. Budući daje posrijedi jedna velika i jedna mala populacija, mali efektivni broj haplotipova mogao bi se objasniti na sljedeći način: Crni vrh je mala i izolirana populacija, a populacija Gorskog kotara A velika je ali ograničena samo na stara stabla u procesu sušenja i dugo je godina bila pod velikim selekcijskim pritiskom, pa bi se i ona mogla uvjetno uzeti kao malena. Inače, populacija Gorskog kotara A već niz godina izložena je i neprestanoj selekciji koju uzrokuje čovjek određenim načinima gospodarenja, pa joj je i na taj način poremećena struktura, s obzirom na to da populacija Gorski kotar J pokazuje najveću vrijednost od 20,16 za ovo svojstvo, ali je ona predstavljena velikom populacijom mladih i vitalnih 352 |