DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 10-12/1987 str. 132 <-- 132 --> PDF |
DIMITRIJE BURA dipl. inž. šum. 1911 — 1987 Među, relativno, brojnim umrlim šumarima ove, 1987, godine nalazi se i Dimitrije Bura, dipl. inž. šum., umirovljeni pomoćnik direktora Jugoslavenskog poljoprivredno- šumarskog centra u Beogradu. Dimitrije Bura rodio se 15. siječnja 1911. godine u Dicmu, selu na cesti Split- Sinj. Osnovnu školu poiazi u Muću, odakle mu je majka, Solinu i Srbobranu, u kojem polazi i završava 1929. godine gimnaziju. Upisuje šumarstvo na Poljoprivredno- šumarskom fakultetu u Beogradu a nakon dvije godine nastavlja studij u Brnu (ČSR), gdje i diplomira 17. ožujka 1934. godine. Nakon odsluženja redovnog vojnog roka u Školi rezervnih artiljerijskih oficira u Sarajevu od polovice 1935. do kraja 1937. godine radi kao volonter i dnevničar na poslovima uređivanja šuma Gradske opštine u Novom Sadu, Direkciji šuma u Sarajevu i Direkciji šuma u Banja Luci te na radovima eksploatacije šuma u Manipulaciji Potoci poduzeća »SlPAD«. S ovom praksom i s položenim ispitom za samostalno vođenje šumskog gosodarstva 1937. godine krajem iste postavljen je za šumarskog vježbenika u Šumskoj upravi Vitez. Iz Viteza premješten je za šefa Šumske uprave u Okruglici, površinom prema većini bosanskih šumskih uprava male, 12 300 ha, ali s režijskim iskorišćivanjem šuma. Od 1941. do 1945. u Direkciji šuma u Saraje vu referent je u Otsjeku za režijsko iskorišćivanje šuma a ujedno je i honorarni nastavnik na Srednjoj tehničkoj školi — Drvarski otsjek u Sarajevu. Kako je radio više godina posebno na režijskom iskorišćivanju šuma ili, prema Gozdarskom vestniku, sekundarnoj šumskoj proizvodnji D. Bura je postavljen za glavnog direktora za šumarstvo, drvnu industriju i šumsku željeznicu Sumsko-industrijskog poduzeća »SlPAD«, odakle početkom 1949. godine dolazi za profesora u Saveznu srednju šumarsku školu za krš u Splitu. Njegovi glavni predmeti u šumarskoj školi bili su iskorišćivanje šuma, uređivanje šuma, ali je predavao i lovstvo, kraške vode i dr. U rujnu 1953. godine prelazi u Šumsko gospodarstvo »Dalmacija« u Splitu, a kada je ovo likvidirano jedno je vrijeme republički šumarski inspektor a zatim inspektor Narodnog odbora kotara Split. Početkom studenoga 1956. godine prelazi u Beograd, na mjesto koje je odgovaralo njegovom stručnom znanju, njegovoj energiji i prodornosti njegovih i- deja. U Beogradu je od 1. studenoga 1956. godine sekretar za uzgoj i zaštitu šuma. u Savezu poljoprivredno-šumarskih komora a kada je počeo s radom, 1. srpnja 1959. godine, Jugoslavenski savjetodavni centar za poljoprivredu i šumarstvo postaje rukovodilac Službe šumske proizvodnje i pomoćnik direktora Centra. Po sili Zakona odlazi 1975. godine u mirovinu, ali time ne prestaje njegov ni stručni ni društveni rad, pa ga u tom zadnjih godina ni pogoršano zdravstveno stanje nije u tome sprečavalo, kako, uz ostalo, svjedoči i publikacija »Fertil pot«, izdana u Beogradu 1985. godine. Uz redovan rad u Centru Bura je aktivno sudjelovao u Jugoslavenskoj nacionalnoj komisiji za topole kao sekretar i podpredsjednik, u dva mandatna perioda bio je član Izvršnog komiteta Među |
| ŠUMARSKI LIST 10-12/1987 str. 133 <-- 133 --> PDF |
narodne komisije za topole FAO u Rimu, bio je član Savjeta (upravnog odbora) Zavoda za topolarstvo u Novom Sadu te član Savjeta Zavoda za četinjače u Jastrebarskom. Ing. Bura ostavio je i obilan urednički i spisateljski rad. Tako je bio urednik edicije (šest svezaka) «Krš Jugoslavije« izdan kao priprema i zaključak sa Savjetovanja o kršu. održanom 1959. godine u Splitu; bio je urednikom monografije »Deliblatska peščara 1818—1968« (1969/ 70), časopisa »Topola« (15 godina) i edicija Jugoslavenskog poljoprivredno-šumarskog centra (od 1958. do 1975. i od 1978. do 1984). Koje su to edicije možemo vidjeti u knjizi JPS Centra izdane prigodom 25- godišnjice (Razvoj šumske proizvodnje Jugoslavije i zadaci Centra do 2000. godine, Beograd, 1948), koju je također uredio. U toj knjizi nalaze se i podaci o održanim seminarima i stručnim skupovima, koje je također uspješno organizirao D. Bura, angažirajući i referente iz inozemstva. Bura je objavio preko 50 stručnih radova, studija i projekata, među kojima najveći broj iz problematike podizanja planlažnih nasada brzorastućih topola (i u posebnim knjigama) te četinjača. Od radova izdvajamo onaj objavljen u Šumarskom listu 1955. godine — Prebirni na" čin gospodarenja u niskim šumama crnike (Quercus ilex) na otoku Olibu, prvi iz područja gospodarenja u našim šumama crnike. Osim u »Šumarskom listu« D. Bura objavio je radove i u Jugoslavenskoj šumi (1937), »Topoli«, Glasniku za poljoprivredu vodoprivredu i šumarstvo AKMO 1970), Šumarstvu (1960), te časopisima Sa vremenoj poljoprivredi (1961), Protivpožarna zaštita (1963), Revija ´76 Novosadskog sajma, Drvarski glasnik (1977) i u Privrednom pregledu (1978); prilozi Bure nalaze se i u »Zborniku Društva inženjera i tehničara u Splitu« (1958) i u publikaciji I. Jugoslavenskog savjetovanja o zaštiti šuma (1960). Pisac je i udžbenika »Šumarskog građevinarstva« (Sarajevo, 1952) napisan prema natječaju Ministarstva šumarstva BiH za rukopise udžbenika za srednje šumarske škole. Scenarist je i stručni konzultant na snimanju kolor filma »Plantaže topola« (1965) koji je na VI. svjetskom kongresu šumara u Madridu dobio plaketu. Na Radiu i TV Beograd održao je i niz predavanja s područja šumarstva. Bura je bio aktivan i u društvenom životu. Tako je od mladosti član društva izviđača (prije rata skauta). i bio funkcionar Društva izviđača u Splitu te Saveza Izviđača Jugoslavije u Beogradu, a također je bio član i funkcionar »Narodne; tehnike « u Splitu i u Beogradu (član Saveznog odbora za natjecanje šumskih radnika). Dakako, da je bio i član Šumarskog društva i bio tajnik Kluba šumara u okviru jedinstvenog Društva inženjera i tehničara u Splitu, a zatim predsjednik Nadzornog odbora Saveza inženjera i tehničara Jugoslavije. Životno djelo Dimitrija Bure je ogromno i zavređuje posebnu analizu koja će pokazati, opravdanost Ordena rada II reda i više priznanja znanstvenih institucija i privrednih organizacija, koje je za života dobio za svoj stručni i društveni rad. Oskar Piškorić, dipl. inž |