DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 11-12/1984 str. 60 <-- 60 --> PDF |
penzije na raniju dužnost načelnika. Vučković mu najpre čestita ponovni povratak sa željom da srpsko šumarstvo pod rukovodstvom tako sposobnog stručnjaka i savesnog čoveka krene već jednom ubrzanijirn koracima ka napretku i svojoj boljoj budućnosti. Na kraju dodaje, da osobito žald što nije imao sreće da duže radi pod njegovim rukovodstvom i sa svoje strane iniudli mu pomoć oko obaveštavanja o prilikama u šumarstvu Hrvatske i sveta kao i vezu sa Šumarskim listom, čiji je Novakovic, kao redovan član Hrvatsko-slavonskog šumarskog društva, bio i povremeni saradnik. Međutim, uzaludne su bile sve Vučkovićeve želje jer je, Novakovic već 3. X 1903, konačno stavljen u penziju. Tako će se narednih osam godina, tj. do 1911. kada je za načelnika postavljen Dr. inž. MtUavoje S. Vaeić, na čelu šumarstva Srbije nalaziti ljudi raznih struka i profesija »koji su jednog drugog brzo zamenjivali prema raznim režimima, pošto se u to vreme ovo mesto (načelnik ministarstva S. V.) smatralo čisto političkim, pa je taj položaj dodeljivan više kao sinekura, nego da li će dotični što stvarno uraditi«. Tako se završilo prvo poglavlje službovanja V, Vučkovića u šumarstvu Srbije. Sledeće 1904. naimenovan je za privremenog vježbenika u Šumarskom odsjeku Zemaljske vlade u Zagrebu. Od 1907. do 1909. bio je na dužnosti kotarskog šumara u Vrbovskom a zatim do 1912. na dužnosti kotarskog šumara i šumarskog pristava u Samoiboru. Od 1913. nalazio se na dužnosti šumarskog poverendka u Županijskoj oblasti u Zagrebu. Od 1919.. do 1920. na dužnosti je šumarskog nadzornika Šumarskog odsjeka Povereništva za šume i rude u Zagrebu a zaitim opet u istom zvanju kod Županijske oblasti u Zagrebu. Godine 1920. iz zdravstvenih razloga stavljen je u jednogodišnju, a ubrzo i u stalnu penziju. Z Odlaskom u penziju Vučković se odaje publicističkom radu, a u dogovoru sa više šumarskih i drugih stručnjaka organizuje »BIRO ZA ŠUMSKE POSLOVE D. VASE VUCKOVIĆA I DRUG«. O ovome je u prvom broju »Jugoslavenske šume« obavestio javnost, naglasivši da će se Biro baviti posredništvom i kupoprodajom proizvoda šumske (drvne) industrije, poluprerađevima i sirovina za šumsku industriju, ogrevnog drveta i građevinskog drvenog materijala. Pored ovih Biro se bavio stručnom procenom i izradom kalkulacija prilikom eksploatacije šumskih objekata, izradom gospodarstvenih osnova i predloga za eksploataciju šuma kao i svim stručno-tehničkim i uslugama pravne prirode, s obzirom da je otoezbedio vrsne saradnike. Narednih godina u ovom listu čitamo da će se Biro, kao jedini te vrste u zemlji baviti, svlim poslovima šumske produkcije i industrije, ali se od 1933. g. rad Biroa sveo samo na posredovanje u šumskoj trgovini i na intervencije u raznim šumskim poslovima. V, Vučković je od 30. IV 1921. god. postao vlasnik i direktor tjednika »JUGOSLAVENSKA ŠUMA«, lista za šumarstvo, šumsku industriju i trgovinu drvom«, koji su 30. X 1920. osnovali, izdavali i uređivali Manojlo Divjak i Srećko Majer odnosno kasnije Srećko Mađarević. List je u petoj godini izlaženja, januara 1924, promenio naziv u »NARODNA ŠUMA«, a Vučković je i dalje ostao vlasmk i urednik. Konačno, posle petnaest godina izlaženja lista nastupile su veće teškoće, pa i u pomanjkanju saradniika, te sa br. 23. i datumom 8. XII 1934. prestao da izlazi. Tretirajući aktuelnu »dnevnu« problematiku tadašnjeg šumarstva, drvne industrije i trgovine drvetom, list je okupio tada najpoznatije naučnike i šumarske 542 |