DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 1-2/1983 str. 106 <-- 106 --> PDF |
na fizikalna i fizikalno-kemijska svojstva tla u pogledu prirodne plodnosti. Filtracija huminskih kiselina pomoću gel-sefadeksa omogućava predodžbu o njihovoj molekularnoj veličini, označenoj unutar molekularnog intervala Sephadexa G—50 i G—100. Humus u tlima s bušinom sadrži manji postotak huminskih kiselina s molekularnom veličinom većom od 100.000 nego humus šumskog klimaksa. Almendros, G.; Polo, A.: Proučavanje humusa subakvatičkih riječnih sedimenata u raznim ekosistemima planinskog lanca Sierra de Guadarrama Proučavane su karakteristike humusa u dva subakvatička riječna sedimenta u usporedbi s humusom odgovarajućih terestriokih ekosistema. Podvodni humus ima nepovoljna svojstva u odnosu na ambijentalne karakteristike. Organski ugljik tala i odnos C´N su povišeni u usporedbi s terestričkim tlima. Primijećuje se također da prevladavaju manje transformirane huminske frakcije, prema onima s većim stupnjem transformacije. Sadržaj huminskih kiselina u slobodnoj orgaskoj materiji i naslijeđenog humina podvodnih sedimenata mnogo je manji nego u odgovarajućim terestičkim tlima. Međutim, sadržaj dušika u huminskim frakcijama je povišen i pokazuje laganu anaerobnu dekompoziciju nitrogeniziranih komponenata. Huminske kiseline podvodnih sedimenata imaju veće molekule, manji stupanj aromatičnosti i kondenzacije te manji sadržaj funkcionalnih oksigeniranih grupa nego odgovarajuće huminske kiseline u terestičkim tlima. G. Del Tanago, M.; Jal ön, D.: Proučavanje biotipološke strukture rijeke Jarama Analizirana je distribucija vrsta Ephemeroptera, Plecoptera i Trichoptera u rijeci Jarama. Na taj način utvrđena je biotipološka struktura rijeke i definirani njeni karakteristični biocenotipovi. Utvrđena struktura omogućuje zonaciju rije ke i procjenu kontaminacije prema zajednicama beskralješnjaka. Gonzalez Cano, J. M.: Kralješnjaci, predatori borovog četnjaka u zoni Mora de Rubielos (Teruel) Ova terenska istraživanja obavljena su u dvije sezone larvalnog razvoja borovog četnjaka. Svrha im je bila istražiti fenomen predacije sisavaca i ptica te procijeniti predatorsku ulogu svake vrste. Za određivanje populacija ptica upotrebljene s´u metode brojanja u tri različite sezone i hvatanje u mreže od jeseni do proljeća. Kod proučavanja ishrane analizirano je 77 želudaca malih sisavaca i 507 uzoraka od ptica, u glavnom ekstremenata. Taj način analize ima tu prednost, što se životinja ne mora usmrtiti, pa se tako ne smanjuje broj predatorskih ptica. Došlo se do zaključka da su Paru majoru* i P. ater dva glavna predatora. Ove vrste mogu učiniti mnogo na saniranju žarišta štetnika U vrijeme kada ta žarišta nisu suviše proširena, jer izgleda da je njihova zimska distribucija na neki način ovisna o distribuciji borovog četnjaka. Martin Cano, J.: Ekološka niša Apopestes spectrum (Esp.), Xylina exoleta (L.) i Pachygastria trifolil (D. et Schiff.) (Lep. Noctuidae et Lasiocampi dae) Diskutira se o osnovnim komponentama ekološke niše leptira te se dolazi do zaključka da tih komponenata ima sedam: biljke hraniteljice i habitat učinaka; dijelovi biljke; biološki i razvojni ciklusi; ishrana i ponašanje odraslog oblika; način odlaganja jaja; kukuljenje i, na koncu, paraziti i predatori. Na temelju tih komponenata analizira se niša triju vrsta, koje se u larvalnom stadiju nalaze zajedno na biljci Lygos sphaerocarpa. Zaključuje se da je Apopestes spectrum (Esp.) stenovalentna vrsta, veoma adapti * Sjenica crnoglava 105 |