DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu




ŠUMARSKI LIST 3-4/1971 str. 67     <-- 67 -->        PDF

cftcučni ča&opi6i


REVUE FORESTIERE FRANCHISE


Broj 5 — 1970.


Lanier L. Le rouge cryptogamique des
pins. (Gljivično crvenilo borova).


Gljivično oboljenje, čiji je uzročnik Lophodermium
pinastri (Sehr) Chev., poznato
je širom cijele Francuske pod popularnim
nazivom le rouge — »crvenilo« — od kojeg
boluju sve vrste roda Pinus.


Parazitarna gljivica najopasnija je za
bijeli bor do 8 god. starosti. Manje je opasna
za primorski i crni, za borovac i limbu.
Sistematski ogledi vođeni od početka
ovog vijeka krunisani su očitim uspjehom.
Temeljito smo se upoznali sa biologijom
parazita i proučeni su načini borbe kemijskim
sredstvima. Istraživanja treba nastaviti
sistematski i kompleksno. Pod kompleksnim
smatraju se paralelna proučavanja:


— biologije zdravog domaćina,
— biologije parazita i

biologije bolesne jedinke, zapravo
biologije — novog bića koje je nastalo
udruženjem prvih dvaju.
U svom radu, autor se dosljedno pridržava
gornje šeme. Prvo govori o biofenologiji
mladog bora, zatim prelazi na biologiju
gljivice (simptomi, rasprostranjenje,
detaljan opis, faze razvitka) i konačno se
zaustavlja na »relaciji: domaćin-parazit«.
Ukratko se analiziraju poznate metode
borbe: šumsko-uzgojne, genetičke i kemiske.


I ekonomisti treba da na tome sarađuju


— zaključuje autor — jer nismo dovoljno
svijesni pravih brojki, tj. kolike gubitke
uzrokuje ova gljivica. Te brojke mogle bi
ispasti i veće nego što mislimo. Kad smo
u cijelosti svjesni opsega štete, uspješnije
se i borimo protiv nje.
Ronez P.: Le pare des sangliers d´Auberive
(Park divljih svinja u Auberive-u).


Prije 5 godina ostvarena je zamisao
francuskih lovaca da jedan dio stare Auberievke
šume, upravo cea 10%> od ukupne
površine kompleksa ustupi za osnivanje
posebnog rezervata-parka za divlje
svinje. Autor govori o pripremama i osnovici
rada, daje nekoliko interesantnih
tehničkih detalja o žicanoj ogradi. Ta je
ograda dva metra visoka, a visina je sračunata
na mogućnost prelaza (preskakanja)
jelena i srna (kojih također ima veći
broj u čitavom tom šumskom kompleksu),
dok su pravi sužnji veprovi, jer im je o


grada ograničila boravak na tih 520 ha, a
ne na 5400 ha koliko iznosi cijeli kompleks.
Međutim ti se sužnji odlično osjećaju što,
između ostalog, dokazuje i kontinuirani
porast broja svinja: od 48 komada na preko
300 komada registriranih u 1970.


Duplaquet L.: Plaidoyer en faveur du
loup (»Plaidoyer« u prilog vuka).


Autor diže uzbunu u povodu rapidnog
nestajanja vuka, ove »veličanstvene i plemenite(!)
životinje«. Pledoaje nije zaboravio
ni Romula ni Rema (kojih ne bi ni
bilo da nije majke vučice), ni potrebu biološke
ravnoteže u prirodi, ni općenito usvojenog
principa Zaštite prirode i njenih
rariteta. Iznesen je podatak, da je u poljskom
dijelu Bjeloveške prašume ostalo
svega četiri vuka i evropski je areal vuka
praktički sveden na SSSR (autor očigledno
zaboravlja na evropski jugoistok). U
Rusiji tamošnji lovci nemilosrdno tuku
»jadne životinje« sa svojih helikoptera,
»bez ikakvih šansi da se žrtve izvuku«.


Autor ne samo što ne želi slijediti ruski
primjer nego sugerira direktorima nacionalnih
francuskih rezervata da se što orije
pobrinu za »reintrodukciju« vuka u
Francuskoj.


Br. 6. — 1970.
Aussenac G.: Apercu du role de la foret
dans l´economie de l´eau (Opažanja o
ulozi šume u ekonomici vodnog režima).
Iako šumara odavno zanima problem
uloge šume u hidrološkom bilansu same
šume i njezine uže i šire okoline, šumarstvo
se ni danas ne može pohvaliti sa iscrpnim
i konkretnim rezultatima. Diskusije,
koje se po tom problemu vode, svjedoče
o vrlo različitim, često sasvim oprečnim
shvaćanjima. Dovoljno je navesti samo
dva primjera. Nauka još nije nacistu
da li šuma, kao specifični oblik biosfere,
troši više vlage nego ostali oblici vegetacije.
Da li su u tom pogledu veći »rasipnici
« četinari ili lišćari?


Autor analizira postojeće podatke o vodnom
režimu u šumi (utjecaj šume na kišu,
posebno na snježna padanja, uticaj njezin
na prodiranje vode u tlo i si.), dok posebnu
pažnju poklanja fenomenu evapotranspiracije.
Nabraja metode koje omogućavaju
što pouzdanije predodžbe o stvarnoj
evapotranspiraciji i iznosi »bilans svih
tih uticaja« u općenitoj ekonomici vlage.
Promjene u vezi strukture sastojine kao
i u vezi starosti i zastupljenosti pojedinih
vrsta igraju u tome veliku ulogu koja na