DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 3-4/1970 str. 54 <-- 54 --> PDF |
vima kad se radi o svojtama genetski heterogenim. Broj 10 —1967. i broj 12 — 1967. V e n e t J.: Lc chene de tranehage et les utilisateurs (Furnirski hrastovi trupci i njihovi korisnici — RFF-10 67) i Venet J.: Sylviculture des forets de chene de tranehage (Uzgoj hrastovih šuma za proizvodnju furnira RFF — 12/67). Ova dva članka stvarno pretstavljaju jednu problematsku cjelinu iako je u prvom akcenat na eksploatacionom momentu a u drugim na uzgoju. Autor detaljno obrazlaže: 1) šta traži korisnik od kvalitetnog hrastovog furnira, 2) šta mu smeta (greške i anomalije) i 3) kako će uzgajivač postići željeni kvalitet odnosno izbjeći nepoželjne greške u strukturi i teksturi drveta. Venet zaključuje: komercijalizacija furnirskih trupaca je zanat koji se dugo uči i koji iziskuje čitavu gamu detaljnih poznavanja: počev od botanike i studije biljnih asocijacija pa sve do poznavanja rada u samoj tvornici furnira. Broj 2 — 1968. Fouch y P.: Note sur le pin cembro dans les alpes frangaise (Bilješka o limbi u francuskim alpama). Limbi se u Francuskoj poklanja vrlo malo pažnje. Drukčije je to u Švicarskoj ili na pr. u Austriii gdje je dobar dio publikacija izdanih u Institutu za istraživanje i suzbijanje lavina (Insbruck) posvećen toj vrsti. Autor daje zanimljive i precizne podatke o horologiji i ekologiji tog četinara. Limbin areal donekle se poklapa sa staništima ariša s tom razlikom što 1) limba je tolerantnija kad je u pitanju prejaka vlaga zraka, česte magle i drugi hidrološki ekscesi i 2) manje je otporna protiv pojačanog mediteranskog klimatskog utjecaja (suha ljeta). Broj 7, 8 — 1968. K e 11 e r R.: L elagage artificiel de branches Vivantes sur resineu (Umjetno čišćenje grana kod četinara). Poznato je da čišćenje (kresanje) živih grana ima i svojih loših strana. Dovoljno je spomenuti nekoliko: rane na stablu su otvoreni put za prodor parazita kako biljnih tako i animalnih; zarašćivanje je rana često sporo; stanovito vrijeme poslije tog zahvata opaža se smanjenje vitalnosti kresanog stabla. Istina pojedine vrste četinara različito reagiraju na taj tretman. Autor se zadržava na duglaziji za koju je brojnim eksperimentima utvrđeno da za tu vrstu kresanja pretstavlja pozitivnu mjeru kad je u pitanju prirast u visinu. Taj je prirast veći kod kresanih pri mjeraka ukoliko intenzitet kresanja ne prelazi 20J/o. Opažanja na vajmutovcu i običnoj smrči ne vode tom zaključku: kod njih naprotiv kresanje prouzrokuje smanjenje prirasta u visinu. Što se tiče bojazni od većih parazitarnih šteta ili od rapidnog smanjenja vitalnosti tretiranog stabla autor misli da su ta strahovanja preuveličana. Broj 9 — 1968. Blute l Y.: Le sapin pcetinee essence d´ombre ou souffre-douleur? (Obična jela vrsta sjene ili bolesnik?). Otkako su se u svijetu promjenili ekonomski uvjeti i šumari su najzad počeli shvaćati značaj vremena kao važnog i vrlo skupog faktora proizvodnje. Sad šumarima nije više svejedno hoće li uštedjeti tridesetak godina uzgajajuć jelu bez onog permanentnog straha od prevelike za nju doze svjetla. Jela je »zasjenopodnoseća vrsta« o tome nema diskusije ali je autor mišljenja da su preuveličana sva strahovanja od mrazova i svjetla. Blutel se poziva na svoja iskustva i na niz vlastitih ogleda među kojima je najekstremniji pokušaj uzgajati jelu u uvjetima 15 puta većeg nristupa svjetla nego što je to za tu vrstu uobičajeno. Broj 4 — 1969. Deveu x C: Quelques considćrations theoriques sur l´elagage de peupliers (Nekoliko teoriskih razmatranja o kresanju topola). Topolovo drvo u Francuskoj pretežno je materijal za ljuštenje furnira. Poznato je da nakon te operacije (ljuštenja) preostaje u tu svrhu neupotrebljivi ostatak: valjak od cea 11 cm. Stoga je bez svrhe svako kresanje grana na stablima ispod tog promjera. Naprotiv od 11 crn naviše ne treba gubiti iz vida sve prednosti takvog kresanja vodeči svakako računa da intenzitet njegov ne pređe maksimalne granice s obzirom na karakter i tip sastojine i tla. U stvari taj intenzitet treba da bude funkcija gustoće topolovih kultura. Ta gustoća određuje raspoloživu rezervu vlage za svako pojedino stablo. Po mišljenju autora treba smjelije pristupati toj operaciji i manje slijediti savjete suviše konzervativnih »topolaša «. Svoje i suviše slabe zahvate kod ovog tretmana pravdaju oni brigom »da se previše ne reducira ukupna površina lišća« a polazna je njihova tačka da baš o toj površini ovisi intenzitet fotosinteze, a o potonjoj ovisi i sama produkcija drvne mase. Deveux smatra da je takvo rezoniranje jednostrano jer ne vodi računa o ulozi evapotranspiracije za produkciju biljne mase, a ta je uloga značajnija nego |