DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 9-10/1969 str. 11 <-- 11 --> PDF |
Skenogrami označeni s A, izmjereni su nakon dodavanja 5 ml vode, oni označeni sa B, nakon dodavanja 10 ml vode, a oni označeni s C nakon dodavanja 30 ml vode. Iz slike 1., koja predočuje skenograme penetracije P32 u monolitu aluvijalnog tla, a iz skenograma A i B, se vidi da nije došlo do pomicanja aktivnosti P32 niže od 4 cm. Tek je nakon dodavanja 30 ml H2O (stenogram C) izmjeren minimalan pomak u dubinu od 1 cm. Te se vrijednosti dobro podudaraju s rezultatima dobivenim mjerenjem penetracije P32 na terenu (vidi tabelu 2. i grafikon 1.). Iz slike 2., u kojoj su prikazani skenogrami penetracije P32 u monolitu parapodzola, se vidi već u skenogramu A penetracija P3"2 u dubinu od 6 cm kojta se zadržala i u skenogramu B (dodano 10 ml vode). Tek se u skenogramu C (dodano 30 ml vode) uočava pomak aktivnosti za 1 cm. Za razliku od skenograma aluvijalnog tla i parapodzola, penetracija je P32 najmanja kod monolita lesiviranog tla, odnosno adsorpcija se P32 dogodila uglavnom, u prva 2 cm monolita. Dodavanjem se vode nije utjecalo na pomak P32 po dubini monolita tla. Takva se adsorpcija P32 na površini lesiviranog tla mogla i očekivati, budući da je to tlo vrlo siromašno na fiziološki aktivnom fosforu. Ova »pilot« istraživanja je nužno proširiti, tj. opisanu terensko-laboratorijsku metodu primijeniti, kako u većem broju tipova i podtipova tala, tako i u većem broju uzoraka. Posebno bi zanimljiva bila korelacija između rezultata opisane metode i rezultata kemijskih analiza tala i to posebice aciditeta i sadržaja fiziološki aktivnog fosfora u tlu. 5. ZAKLJUČCI Na osnovu obavljenih istraživanja dobiveni su rezultati o penetraciji fosfora P32 u lesiviranom tlu, aluvijalnom tlu i parapodzolu, na temelju kojih možemo zaključiti slijedeće: 1. Najveća je aktivnost P32 izmjerena u prva 2 cm kod lesiviranog vrištinsko- bujadičnog tla iz Zalija kraj Ogulina (tabela 2.), što se i očekivalo, budući da je to tlo siromašno na fiziološki aktivnom fosforu. P32 penetrirao je u prva 2 cm i kod monolita lesiviranog tla, a dodavanjem vodenog taloga od 10 mm, 20 mm i 60 mm H2O, koji približno odgovara količini oborina u vrijeme obavljanja pokusa, penetracija se nije puno izmjenila (slika 3., skenogrami A, B i C). 2. Penetracija P32 je bila veća kod aluvijalnog tla iz Jaždevca kraj Lučkog (vidi tab. 2-), no, razmotrimo li kemijska svojstva tog tla (vidi tab. 1.), uočavamo da je sadržaj fiziološki aktivnog fosfora relativno velik, iz čega zaključujemo da nije došlo do većih izmjena iona fosfata u gornjem sloju tla. Iz skenograma (si. 1.) je vidljiva veća penetracija P32 kod monolita toga tla što koincidira s naprijed navedenim rezultatima dobivenim kod uzoraka koji su uzimani u terenu. 3. Najdulja je penetracija P32 izmjerena u parapodzolu iz Cerja kraj Dugog Sela i to kako kod prirodnog tretmana (vidi tab. 2.) tako i kod monolita u laboratoriju (vidi si. 2.). U tom je tlu utvrđen najveći iznos fiziološki aktivnog fosfora, tj. 4,6 mg P2O5/IOO g tla pa je i razumljivo prodiranje P32 u veće dubine tla. |