DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 5-6/1968 str. 72 <-- 72 --> PDF |
U području rasprostranjenja zanovijeti sporadično se nailazi na manje šume hrasta sladuna i cera, i to pretežno na terenima sa podlogom flišnih naslaga (pješčari, lapori, laporoviti krečnjaci i si.). Fukarek (1964. g.) daje ovoj zajednici naziv Quercetum confertae hercegovinicum i smatra je klimatoge nom zajednicom Donje i Srednje Hercegovine. Zanovijet se pojavljuje i u či stim šibljacima koje je kao posebne formacije (tj. tip Petteria) opisao još Ada mović (1911, 1912 g.). Fukarek (1962 g.) taksonomski izdvaja posebne zajednice šibljaka, zastu pajući mišljenje da su šibljaci nastali kao progresivni razvojni nizovi prirod nog naseljavanja obešumljenih terena. Stefanović (1963 g.) postavlja opravdanost ovakve taksonomije biljnih za jednica u vezi sa šibljacima i to »sa sindinamiskog i sa šumsko-praktičnog gle dišta, s obzirom da su one, ipak određena degradaciona stanja određene kli matske šume složenijeg sastava i građe«. GRANICE PRIRODNOG AREALA ZANOVIJETI (TILOVINE) Fukarek (1 cit. str. 54—55) iscrpno navodi rasprostranjenje ove vrste, istovremeno ispravljajući pogrešne navode o arealu od strane mnogih autora. Isti autor (1963 god.) navodi: »da se njezin areal pruža u submediteranskom području od rijeke Cetine, kroz Dalmaciju, Hercegovinu i Crnu Goru do Srednje Albanije«. S obzirom da rasprostranjenje ove vrste tretiramo u jednom užem području to će se dati iscrpniji prikaz o nalazištima u Hercegovini. Kod prikaza rasprostranjenja zanovijeti na širem području Hercegovine, nalazišta će se opisivati po admin. teritorijalnoj podjeli tj. po Opštinama. Opština Trebinje U brojnim podacima o nalazištima zanovijeti na području Hercegovine čije izvore navodi Fukarek (1c. str. 57), dobar dio se odnosi na područje trebinjske opštine. Rasprostranjenje ove vrste najvećim dijelom vezano je za šikare i degradirane niske šume, gdje je zanovijet zastupljena sa različitim učešćem (ali pretežno ispod 0,4 u omjeru smjese). Manjim dijelom zanovijet čini skoro čiste šibljake čija je srednja visina rijetko iznad 2 m, a kao sastavni dio šibljaka učestvuje od vrsta crni jasen i rijetko crni grab (najviše do 0,3 u omjeru smjese). Nalazišta zanovijeti na lijevoj obali Trebišnjice su: Iznad Grančareva (Pareški do, Orlovina, Ilino Brdo) do iznad sela Klobuka kao šibljaci u kojima se nalazi i crni jasen (do 0,3). Na padinama iznad vrela Oko do ispod kote Rikalo (930 m); oko sela Pod- kučma ova vrsta se javlja u šikari c. jasena i medunca (učešće do 0,2) pretežno na zaklonjenim uvalama, oko sela Orahovac u šikari crnog jasena i bijelog graba; u predjelu Debelog Brijega, Siljevice i ispod Kosmača; iznad Konjskog preko Orlovice do kote Cerovac (1032 m) kao sastojine šibljaka sa drvnom masom cea 15 m3/ha i srednjom visinom preko 2 metra; u predjelu oko sela Grab kao manje grupe šibljaka; pojedinačno prema selu Rapti u predjelu oko Slivnice pojedinačno prema selu Glavska; oko Vlaštice. Na desnoj strani Trebišnjice ova vrsta se nalazi pojedinačno počev od Grančareva do kote Krilo (820 m); u brdu Glumina kao sastavni dio degradi 234 |