DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 1-2/1968 str. 8 <-- 8 --> PDF |
nomičnosti tzv. geodetske fotogrametrije, dakle one djelatnosti kojoj je cilj dobivanje geodetskih planova ili karata na osnovu aerosnimaka (katastar, komasacije, topografske karte, podloge za razne inženjerske projekte itd.). Treba razlikovati troškove aerosnimanja od troškova restitucije (troškovi izrade planova ili karata). A) Kod troškova za aerosnimanje dolaze u obzir: amortizacija za avione kojima se vrši snimanje zajedno sa specijalnim uređajima, amortizacija aerofotokamera, cijena fotomaterijala, plaće pilota i fotografa, održavanje aviona, te troškovi u vezi s fotolaboratorijem. Veličine pojedinih faktora s kojima tu treba računati ne malo ovise o formatu i mjerilu snimaka odnosno gotove karte, o prikladnosti upotrebijenog aviona, o iskustvu i uvježbanosti pilota i fotografa, o položaju aerodroma u odnosu na područje, koje se ima snimati, o veličini snimanog objekta, o vremenskim prilikama (čekanje na povoljni dan za snimanje), te stupanj organiziranosti pri aerosnimanju. Nabrojeni faktori mogu djelovati na taj način da se istim gore navedenim troškovima cijena koštanja snimanja jedinice površine smanjuje (širokokutna kamera, dobro izvježbani piloti i fotografi, veći objekti, povoljne atmosferske prilike, veći stupanj organizacije radova itd.) ili povećava (normalnokutna kamera, snimanje malih ili nesuvislih površina, nepovoljna sezona snimanja, vibracije aviona uslijed nesinhronog rada motora aviona itd.). Za naše prilike za pitanje ekonomičnosti kod aerosnimanja direktno je zainteresiran u prvom redu izvršilac aerosnimanja, a to je aerofotogrametrijski odsjek Vojno Geografskog Instituta. Općenito uzevši poznavanje nabrojenih faktora sa strane naručioca trebalo bi imati ipak utjecaja na cijenu koštanja aerosnimaka za jedinicu površine. Kod postavljanja zadataka treba voditi računa maksimalno o onim pobrojanim faktorima za koje je to sa strane naručioca moguće. Za naša daljnja razmatranja raspolažemo sa podacima, koji se odnose na god. 1967. Vojni geografski institut (V. G. I.) vrši nova aerosnimanja uz cijene, koje se odnose na 1 ha (i to kod površina većih od 50 fem2) kod mjerila 1 :30.000 uz cijenu od 50 st. Din, kod M. 20.000 uz cijenu od 150 st. Din te kod M. 10.000 uz cijenu od 300 st. Din, podrazumijevajući kod mjerila aerosnimanja 1 :30.000 i izradu kontaktnih kopija na fotopapiru, a u slučaju mjerila 1 : 20.000 i 1 :10.000 aerosnimanje sa izradom diapozitiva i fotoskica.* No često smo u takvom položaju da je za neko područje aerosnimanje obavljeno1 već ranijih godina pa ukoliko V. G. I. stavlja na raspoloženje fotograme cijena je po 1 ha znatno manja. (Primjera radi: dosada najveća cijena za fotograme na fotopapiru za već ranije snimljena područja iznosila je u god. 1965. za mjerilo 1 : 8000 40 Din po ha, ujedno dosadašnji ekstrem; a za mjerilo 1 :12.500 ta je cijena iznosila dosada 6 st. Din). Za mjerilo 1 : 20.000, koje praktički najčešće dolazi u obzir za mjerne i interpretativne radove u našem, šumarstvu dosada nije trebalo računati sa cijenom većom od 10 st. Din po ha, i to zato što je aerosnimanje u cjelini bilo plaćeno po ranijem investitoru. S takvim činjenicama mogli smo uvijek do danas računati kad je V. G. I. arhivirao negative ranijih aerosnimanja. * Strogo uzevši ovaj bi podatak prema statistici Zavoda za fotogrametriju Zagreb trebalo povisiti za oko l(P/o s obzirom na to da je uz novo aerosnimanje potrebna i signalizacija mreže postojećih geodetskih tačaka. Povećanje od ltf°/o izračunali smo na osnovu pretpostavke da na svakih 400 ha otpada po 1 trigonometrička tačka i da će se te većinom (uz prisustvo inženjera i dva figuranta) morati unutar šume signalizirati na stablima. |