DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 5-6/1967 str. 39 <-- 39 --> PDF |
hibridizaciju između crvenih i zelenih fenotipova. U Fi generaciji je potomstvo bilo uniformno tj. crvene boje. Kada je proveo test križanja onda je dobio crvene i zelene fenotipove u proporcijama: 40 crvenih naprama 33 zelena, odnosno u drugom slučaju 213 crvenih naprama 253 zelenih, što odgovara proporciji 1:1. Na osnovi toga eksperimenta Fukuhar a je zaključio da je crvena boja dominantna a zelena recesivna te da se boja izbojaka kod Cryptomeria japonica nasljeđuje monohibridno. U točki 2.4. rečeno je da smo kod križanja bijele vrbe (tamnocrvena boja) s krhkom vrbom (maslinastozelena boja) te kod križanja krhke vrbe (maslinastozelena boja) s bijelom vrbom (tamnocrvena boja) u oba slučaja dobili potomstvo koje je bilo uniformno svjetlocrvene boje (vidi šemu u točki 2.4.). Na osnovi rezultata kontrolirane hibridizacije možemo zaključiti da se ove dvije boje kod predstavnika Fi generacije intermedijarno nasljeđuju. U točki 2.4. u kojoj smo govorili o varijabilnosti boje izbojaka u F2 (F„) generaciji konstatirali smo da se javlja ukupno pet boja (fenotipova): tamnocrvena, crvena, svjetlocrvena, zelenkasta s nijansom crvene te maslinastozelena. Dakle, u našem se slučaju radi o kontinuiranoj varijabilnosti a ne o diskontiranoj, koju je u svom eksperimentu dobio Fukuhara . Kontinuirana varijabilnost nas upućuje na to da se ovdje radi o poligenom nasljeđivanju boje izbojaka, tj. da boju jednogodišnjih izbojaka kod bijele i krhke vrbe determinira više pari gena sa kumulativnim djelovanjem. Pitamo se samo koliko? Na ovo pitanie dobit ćemo odgovor ukoliko pođemo od frekvencije fenotipova u našoj F2 (F„) generaciji. Naime, iz tabele 1 možemo konstatirati da su fenotipovis najmanjom frekvencijom tamnocrveni (10) i maslinastozeleni (12). Kako je boja jednogodišnjih izbojaka kod bijele vrbe tamnocrvena a kod krhke vrbe maslinastozelena, zaključujemo da se u slučaju F2 (Fn) generacije radi o fenotipovima djedovske generacije. Opažene frekvencije djedovskih fenotipova u F2 (Fn) generaciji (10 odnosno 12) su približno 1/16 od 114 biljaka F2 (Fn) generacije, tj. najbliže u teoretskoj vrijednosti 7,12 koja se dobiva u slučaju a!ko je neko svojstvo uvjetovano s dva para gena. Pošto kod odraslih populacija Bakovci i Lipovljani te kod njihova generativnog potomstva možemo konstatirati iste fenotipove koji su karakteristični i za F2 (Fn) generaciju međuvrsnih hibrida bijele i krhke vrbe, to ćemo i te populacije smatrati kao F? (Fn) generaciju pa ćemo i za njih postaviti istu hipotezu kao i za potomstvo jednog međuvrsnog hibrida. U tabeli 1 dani su podaci za stvarne, opažene proporcije fenotipova u F2 (F„) generaciji te za teoretske, uz pretpostavku da se u našem slučaju radi 0 dva para gena koji uvjetuju boju izbojaka kod bijele odnosno krhke vrbe. Teoretske vrijednosti očekivanih fenotipova u F2 generaciji izračunate su iz odnosa 1:4:6:4: 1 što nam predstavlja teoretski omjer fenotipova u F« generaciji za poligeno nasljeđivanje koje je uvjetovano sa dva para gena, a to ie isto kao i 9:3:3: 1 kod dihibridnog nasljeđivanja s dominanccm. /2 test smo računali i za pretpostavku da je boja izbojaka uvjetovana s tri para gena, tj. na osnovi teoretskih proporcija fenotipova u F2 generaciji: 1:6:15:20:15:6:1, ali smo dobili lošije rezultate nego uz pretpostavku da je boja izbojaka uvjetovana s dva para gena. Kod računanja x~ testa s pretpostavkom da je boja uvjetovana s tri para gena, javlja se poteškoća kod svrstavanja naših uzoraka u sedam klasa, što je vrlo otežano s obzirom na vrlo male diferencije među fenotipovima. Mnogo je sigurnija klasifikacija na ukupno 5 fenotipova jer su u tom slučaju razlike između pojedinih klasa odnosno fenotipova izrazitije. |