DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 1-2/1966 str. 151 <-- 151 --> PDF |
DOSTIGNUĆA ŠUMARSKE GENETIKE I SELEKCIJE U JUGOSLAVIJI (Priloženi referat) B02IDAR NICOTA Šumarski institut, Skopje, Jugoslavija i BRANISLAV MARIC Institut za šumarstvo i drvnu industriju, Beograd, Jugoslavija I UVOD Teritorija Jugoslavije prostire se između 40°51´ i 46°53´ severne geografske širine i 13°23´ i 30u02´ istočne geografske dužine na površini od 255.804 km2, od čega je 39% pod šumama i šumskim zemljištem. Najviša tačka leži na 2863 m na vrhu Triglava u Julijskim Alpama (SR Slovenija). Zastupljeni su mediteranski, umerenokontinentalni i kontinentalni klimatski tipovi sa mnogim lokalnim varijetetima. Također su vrlo raznovrsne i geološke podloge i tipovi zemljišta. Savremeni biljni po´krivač ove zemlje rezultat je, pored navedenih činilaca i posebnog vekovnog razvitka, tako da je njena dendroflora veoma bogata vrstama koje pripadaju eurosibirskom, pontijskom, srednjeevropskom i istočnomediteranskcm flornom elementu. Ova šumska vegetacija Jugoslavije grupiše se u veliki broj asocijacija odn. subasocijacija i facijesa. Učešće najvažnijih vrsta drveća je sledeće: jela i smrča 22%, ostali četinari 4%; bukva 50%; hrastovi 14%; ostali lišćari 10%. Veliki broj autohtonih vrsta, podvrsta, varijeteta, rasa (ekotipova i biotipova) kao i izobilje alohtonih vrsta četinara i lišćara pružaju velike mogućnosti za razvoj istraživanja u oblasti šumarske genetike i selekcije. Sama šumarska genetika je vrlo mlada biološka disciplina u našoj zemlji. Njen dosadašnji razvoj možemo podeliti u dva perioda. U prvom periodu, koji počinje posle-drugog svetskog rata i oslobođenja naše zemlje, zahvaljujući naglom privrednom usponu i razvoju naučne misli, bilo je moguće odabiranje i usavršavanje kadrova kao i nabavka opreme za rad na ovom polju. U ovom periodu, do 1959. godine, vršena su fragmentarna, sporadična i nesistematska istraživanja. U SR Hrvatskoj i SR Srbiji prvi početci datiraju iz 1952. godine a u ostalim republikama su kasniji — 1956. — 1958. godine. Drugi period počinje 1959. godine. Za njega je karakterističan početak sistematskog izbora tematike, laboratorijskih i terenskih istraživanja. U šumarskim institutima formiraju se otseci i laboratorije a na šumarskim fakultetima uvode predavanja iz oblasti genetike i oplemenjivanja šumskog drveća. Zahvaljujući svemu ovome od 1959. godine do danas postignut je vidan napredak u ovoj disciplini: savladane su 149 |