DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 9-10/1962 str. 61 <-- 61 --> PDF |
Evrope. Surova klima za vrijeme pojedinih glacijalnih perioda vodila je ka jednoj oštroj selekciji drveća srednjeevr. šuma. Kroz te periode izgubilo se bogatstvo vrsta ovih šuma, ali su uslijed prirodnog odabiranja nastali novi vrijedni i otporni tipovi, koji se dijele kako slijedi: a) Ekotipovi, čije nastajanje je uslovljeno staništem. U čehoslovačkim šumama razli´kuju se tri tipa obične smrče (Picea excelsa) a to su: planinski, gorski i tip iz brežuljkastih predjela. Slično je i kod običnog bora (Pinus silvestris). Mnogobrojni ekotipovi običnog bora u ČSSR mogu se podijeliti u tri tipa: gorski, brdski i tip nizinskih predjela. b) Tzv. slučajni tipovi kod čijih je nastajanja sudjelovao tzv. izolacioni i imigracioni efekat. Takav slučaj je kod evropariša (Larix europaea) s područja Češke. II. Prirodna selekcija i gospodarski zahvati Čovjek je često svojom djelatnošću prekinuo spontani izgled ekotipova određenih položaja. Autor opisuje kako je sve od druge polovine XIX stoljeća, kada su osnovana velika poduzeća za sjeme, pošumljavanje vršeno bez obzira na porijeklo sjemena. U Češkoj, a djelomično i u Moravskoj, osnovane su mnoge sastojine i na onim staništima, za koje nisu prikladne. Mnoge sastojine su imale slabi prirast, stabla su imala loš oblik ili su pak stradala od vjetra, snijega, dima, insekata i bolesti. Uzrok tim neuspjesima protumačio je Cieslar krajem XIX stoljeća. Istraživanja Cieslara dala su povoda za postavljanje pokusa sa provenijencijama šumskog drveća, a kasnije i za sve pravilnije korišćenje šumskog sjemena. III. Oplemenjivanje pomoću selekcije Selekcija sastojina i pojedinačnih stabala može se prema Vincentu provesti samo tada, kada su utvrđene i ocijenjene pojedine podvrste, ekotipovi i forme gospodarski važnih vrsta drveća. Tačno ocjenjvanje raznih ekotipova i formi daju rezultati pokusa sa provenijencijama. U Čehoslovačkoj, kod ocjenjivanja ekotipova praktički ne dolazi u obzir duljina dana i duljina vegetacije, koji su uslovljeni geografskom širinom, ali se mora obratiti pažnja na razlike, koje su uslovljene nadmorskom visinom ili položajem mjesta. Ekotipovi, koji potječu iz hladnih planinskih klimata rastu sporije od onih iz blagih planinskih klimata ili iz blagih klimata ravnica. Planinski ekotipovi tjeraju kasnije i oni se po ritmu rasta približavaju sjevernim ekotipovima. Selekcija će voditi ka povećanju produkcije samo tada, kada će se sprovoditi u širokom okviru i savjesno. Zato je važno, da se u svim operativnim jedinicama poduzme genets´ka procjena sastojina. Autor preporučuje ovu klasifikaciju: 1. Selekcionirana stabla, koja mogu biti zaštićena sve, dok rode sjemenom. 2. Stabla, koja su predložena kao selekcionirana i za vrijeme njihovog ispitivanja genetskih svojstava treba da su zaštićena. Ako se putem ispitivanja pokaže, da ona daju otporno i vrijedno potomstvo, onda ih treba ubrojiti u selekcionirana stabla i dalje ih zaštititi. 3. Stojbinski i privredno ocijenjene sastojine i stabla, koja su priznata za dobivanje sjemna a, čije se korišćenje određuje na jedno određeno područje radi osiguranja podmlatka. 4. Stojbinski i privredno ocijenjene sastojine i stabla, koja su priznata za dobivanje sjemena, i koja se prema privrednom planu koriste. 5. Stojbinski i privredno manje vrijedne sastojine i stabla koja nisu priznata, a koriste se prema privrednom planu. 6. Sastojine i stabla stranih ekotipova, koja ne odgovaraju stojbini. Nepoželjno je. da se ona križaju sa susjednim stojbinskim ekotipovima, te ih treba posjeći. IV. Selekcija 1 regeneracija sastojina Za umjetno podmlađivanje sastojina potrebno je svake godine imati na raspolaganju određene količine sjemena izabranih ekotipova. Pravovremeno treba utvrditi, za koje položaje dolazi u obzir sabrano sjeme iz odabranih sastojina. Sjeme jednog ekotipa može se unositi na takve lokalitete, gdje duljina dana i vegetacije odgovara njegovom dnevnom i godišnjem ritmu razvitka. U tu svrhu autor donosi klasifikaciju za ČSSR: a) Visdki položaji sa duljinom vegetacijske periode kraćom od 100 dana. b) Srednji položaji sa duljinom vegetacije od 100 do 129 dana. c) Manje suvisli planinski položaji sa blažom planinskom klimom, gdje je vegetacijska perioda 130 do 165 dana. d) Brdski i nizinski položaji sa blagom nizinskom klimom, gdje je vegetacijska perioda dulja od 165 dana. Prenošenje sjemena i biljaka s jednog lokaliteta na drugi dozvoljava se samo u okviru grupe. V. Vegetativno razmnažanje selekcioniranih stabala U ovom poglavlju autor opisuje razne načine vegetativnog razmnažanja šumskog 355 |