DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 8/1962 str. 22 <-- 22 --> PDF |
zvanju provede 3 godine. Poslije 3 godine, postaje »Forstmeister« bez polaganja ispita j u tom zvanju provede najmanje 10 godina. Slijedeća stepenica u napredovanje je »Oberformeister«, Oberforstrat« i »Oberregierungsforstrat «. Ova zvanja otprilike odgovaraju rangu naših savjetnika u različitim gradacijama, a brzina napredovanja u službi, zavisi od pokazanog uspjeha u operativi i struci. Pripravnici, za vrijeme pripravničkog staža, dobivaju samo 300 D. M. mjesečno, dok službenici u zvanju »Forstsessora« imaju istu platu kao i slu žbenici u zvanju »Forstmeistera«. Viša stručna sprema postiže se na slijedeći način: po završenoj osnovnoj školi u trajanju od 4 godine, kandidat odlazi u srednju školu opšteg tipa, gdje završava 6 razreda. Zatim odlazi kao fizički radnik na rad u šumu, gdje provede pola godine, a zatim i kao pomoćnik revirnog šumara, provede još 12 mjeseci. Nakon toga odlazi u šumarsku školu, koja traje 18 mjeseci, za koje vrijeme uči tri mjeseca po programu škole za šumske radnike i to: 1 mjesec uzgoj sadnica u rasadniku, 1 mjesec rušenja stabala i izrada drvnih sortimenata i 1 mjesec izgradnju šumskih komunikacija u težim terenima. Predavanja u školi traju 15 mjeseci. Po završetku ove škole polaže ispit i postaje »pripravnik«, u kom zvanju provede tri godine, a zatim odlazi na državni ispit i postaje »revirni šumar«. Srednja stručna sprema, postiže se ovako: kandidat treba da završi 8 razreda osnovne škole, a zatim provede 7 godina kao fizički radnik u šumi, na različitim fazama radova. Poslije toga određuje se na rad kod revirnog šumara, gdje provede 2 godine kao »adjunkt«, a zatim se upućuje 6 mjeseci u šumarsku školu. Završetkom ove škole dobiva zvanje »šumar« i postavlja se na rad u privredu, slično, kao i revirni šumar, samo za nešto manje područje reona. U službi šumar se može unaprijediti 3 puta bez ispita i to: »za šumara«, »nadšumara« i »glavnog šumara« i kod svakog unapređenja dobiva veću platu. Režim je izobrazbe šumskih radnika slijedeći: poslije završenih 9 godina osnovne škole, kandidat za šumskog radnika odlazi 2 godine na rad u šumu kao »početnik u šumskom radu«, t. j . u starosti od 16 — 18 godina. U tom vremenu, radnik pohađa školu za šumske radnike godišnje po 20 dana, a zatim polaže ispit za zvanje »pomoćnik šumskog radnika«. Ovaj režim obučavanja i izobrazbe šumskog radnika odgovara izobrazbi učenika u privredi kod nas. Nakon 2 godine rada, pomoćnici mo raju završiti tečaj od 25 dana, na kome se također obuče i u rukovanju motornom pilom. Po završetku tečaja, polaže se ispit za zvanje »šumski radnik«, koji odgovara kvalifikovanom šumskom radniku kod nas. Nakon 4 godine iza polaganja ovog ispita, polaže se posebni ispit i postiže najveća kvalifikacija, koja ima zvanje »stručni šumski radnik«, a koje bi odgovaralo rangu našeg visokokvalifikovanog zanatlije. Šumski radnici su univerzalnog tipa, osposobljeni za sve faze radova u šumarstvu. U Bavarskoj postoji zakon o maloljetnicima, po kome radnici do navršene 18-te godine starosti, dakle u stadiju priučavanja ne smiju raditi po akordu. Otac svakog učenika mora da sklopi ugovor s odnosnom šumskom upravom, da za vrijeme priučavanja ne traži nikakvu naknadu za rad. Plate šumarskog osoblja, kako stručnjaka tako i radnika, vrlo su visoke. Tako napr. mjesečne plate u Bavarskoj su slijedeće: 1. šumarski inženjeri 1.000 — 1.600 D. M. 2. revirni šumari 700 — 1.000 D. M. 3. šumari 550 — 800 D. M. 4. šumski radnici 700 — 1.00O D .M. I pored toga što su plate šumskih radnika visoke, u šumarstvu ovih zemalja postoji permanentna nestašica u radnoj snazi. Radnici odlaze u industriju, jer tamo nalaze bolje uslove života, a bolje su i plaćeni. Šefovi šumskih uprava, sa svojim osobljem, u nastojanju da zadrže radnu snagu, prinuđeni su da se bore, da se na različite načine dovijaju i snalaze, a u prvom redu, da radnicima poboljšaju uslove života i omoguće veće zarade. Gusta mreža asfaltiranih puteva i šumskih komunikacija uopšte, koja u nekim šumskim upravama Bavarske iznosi čak i do 19 km. asfaltiranih puteva na 1.000 ha šumske površine, omogućuje da se dođe vozilom skoro do svakog stabla i tako snize troškovi proizvodnje -do maksimuma. Izgradnja asfaltnih šumskih puteva vrši se tako, da se novo izgrađene komunikacije puste u promet ´kroz nekoliko godina i kroz to vrijeme intenzivno održavaju, s ciljem da se stabiliziraju, a nakon toga, povlače se, obično hladnim, bitumenskim slojem. U izgradnji puteva, počev od trasiranja, pa do konačne faze njihove izrade, mašinski rad učestvuje i preko 80*/» u ukupnoj masi rada, a samo do 20*,/o otpada na ljudski rad. Pomoću bolduzera, vrši se ne samo trasiranje osovine puta, već i postranih jaraka, Na izgrađenu trasu puta, |