DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 5-6/1961 str. 5 <-- 5 --> PDF |
troškove regeneracije šuma. Iz takve postavke proizilazi i princip da jednim šumsko-privrednim područjem gazduje uvijek jedna privredna organizacija. Ukoliko se prilikom stvaranja šumsko-privrednih područja bude pod uticajem administrativno-birokratskih rješenja znatno odstupalo- od njihove svrhe, dovešće se u pitanje poslovanje organizacija na principu formiranja i raspodjele dohotka. U tome slučaju onemogućilo bi se formiranje radnog kolektiva koji bi normalno poslovao uz sve posljedice koje iz toga proizilaze. Šumsko-privredno područje moći će da obuhvati ili isključivo žurne u društvenoj svojini ili sve šume bez obzira na svojinu, ili će se formirati posebna šumsko-privredna područja za šume u društvenoj svojini a posebno za šume u građanskoj .Sve ovo- zavisi od zakona o šumama koje će donijeti narodne republike. Smatra se da gornja granica veličine gazdinstva ne bi trebalo da pređe 60.000 ha. Na većoj površini teško- bi bilo- intenzivno gazdovanje i radničko upravljanje. Takva ogromna gazdinstva mogu se održati privremeno-, dok još nema ni stalnih radnika, ni stručnjaka, ni materijalno-tehničkih uslo-va za intenzivnije gazdovanje. Ali nezavisno od toga ostaje da se pitanju o-brazovanja šumsko-privrednih područja ima da obrati specijalna pažnja jer bi se pri većim griješkama mogao kompro-mito-vati smisao Zakona da se stvore ekonomske samostalne i jake šumsko- privredne organizacije. Velike povezane površine šikara, degradiranih šuma i goleti treba isključiti iz šumsko-privrednih područja2). Za djelatnosti koje su vezane za takve šume treba osnovati posebna uslužna poduzeća ili ustanove koji bi poslovali sa dugoročnim kreditima ili dotacijama. 3. Poslovanje na principu formiranja i raspodjele dohotka, jeste jedan od najznačajnijih principa novog Zakona o šumama, principa koji daje novi kvalitet odnosima u šumskoj privredi. Do sredine prošle godine jedino- su šumska gazdinstva Slovenije bila preduzeća, ali ni ona nisu raspolagala šumama kao sredstvima za proizvodnju, jer je njima upravljala državna uprava. Sva ostala gazdinstva bila su samostalne ustanove. Ona su vršila, formalno raspodjelu ukupnog prihoda i dohotka, sve do čistog prihoda, po važećim propisima, ali raspodjela dohotka nije se zasnivala na samoodlučivanju radnog kolektiva o raspolaganju sredstvima čistog prihoda i uspjehu poslovanja gazdinstava odnosno- zalaganju pojedinaca jer za to nisu bili stvoreni elementarni uslovi. 4. Razvijanje radničkog samoupravljanja. Dosada je veći dio šumskih radnika bio delimično lišen osnovnog prava radnih ljudi u našoj zemlji da neposredno upravljaju sredstvima za proizvodnju, proizvodom i viškom proizvoda kao rezultatom korišćenja tih sredstava. Ta prava bila su skučena zbog pretežno administrativnog upravljanja šumama i budžetskog načina poslovanja. Pitanje razvijanja radničkog samoupravljanja kao- uslo-va za brži razvoj šumske privrede na bazi novih društvenih odnosa postavlja se vrlo oštro jer je u odnosu na druge privredne grane u zaostatku koji treba što prije nadoknaditi. Stvaranjem šumsko-privrednih područja, integriranjem eksploatacije sa njegom i uzgojem i uvođenjem principa formiranja i raspodjele dohotka, Zakon 2) Ovo važi za slučajeve kada bi troškovi melioracije šikara degradiranih šuma ugrožavali sa vremenu regeneraeiju t. zv. očuvanih šuma. |