DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 3-4/1961 str. 7 <-- 7 --> PDF |
O NEKIM NORMALAMA U JELOVIM PREBORNIM SUMAMA Dr Dušan Klepac NORMALNO STANJE u prebornoj šumi ne počiva na nizu jednodobrtih sastojina — kao> u visokoj regularnoj šumi — nego na jednom nizu stabala različitih starosti, odnosno različitih debljina, i na više takvih upotpunjavajučihnizova.. Ovi posljednji nizovi nadomještavaju posječena stabla različitih debljina. Skup svih nizova osigurava godišnju produkciju jednog stabla izabrane dimenzije (prsnog promjera), koju neki autori zovu »dimenzijom zrelosti«. Iskustvo pokazuje, da taj skup stabala čini geometrijsku progresiju. Liocour t je prvi konstatirao-, da je odnos između broja stabala u jednom debljinskom stepenu i slijedećem nižem stepenu konstantan za određeni bonitet. Taj se odnos (kvocijent geometrijske progresije) kreće od 1,3 do 1,5. Na najboljim staništima taj je kvocijent (k) 1,3, a na najlošijim 1,5. U sastojinama s većom primjesom smreke ili bukve, taj će kvocijent biti nešto veći. Broj stabala opada s povećavanjem debljinskog stepena i zaustavlja se kod određenog prsnog promjera, koga u tom slučaju često nazivaju »dimenzijom zrelosti*«. Određivanje »dimenzije zrelosti« zavisi od mnogo momenata. Neki autori — uzimajući kao bazu biološku ravnotežu sastojine — smatraju »dimenzijom zrelosti« onaj prsni promjer iznad kojeg obično "čovjek ne može naći po hektaru ni jedno stablo dobrog rasta. Ta granica, uvjetovana intenzivnošću vegetacije, joo |