DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 12/1959 str. 10 <-- 10 --> PDF |
i vrlo značajan razlog, koji je direktno onemogućavao brži razvoj šumarstva posle rata, leži u tome što je šumarstvo kao privredna grana i kao društvena delatnost uopšte bilo preokupirano proizvodnim zadacima, koji su morali što brže i što potpunije da se izvrše, jer su to zahtevali i obnova i budući razvoj zemlje. U takvoj preokupaciji proivodnim zadacima malo je ostajalo materijalnih sredstava i rada, koji bi se ulagali u sam razvoj šumske privrede i šumarstva zemlje. Sve je ovo, jasno je, doprinosilo da se neposredno posle rata uslovi i inače spori razvoj našeg šumarstva i da se u njemu, barem u prvim godinama, održe odnosi i stanja koja su zatečena u momentu Oslobođenja. Naravno, sa onim već izvršenim opštim promenama u društvenom i ekonomskom sistemu koje je Revolucija bila ostvarila u toku i u momentu Oslobođenja. Obnavljanje proizvodnog organizacionog sistema, velikim delom na starim osnovama, osposobljavanje njegovo da što pre i što bolje počne sa funkcionisanjem, sa proizvodnjom — to je bio imperativ obnove zemlje i po njemu se tada moralo postupati. Kada se ima u vidu ovo što je napred izneto, postaje prilično jasno, zašto se neposredno posle rata žurilo sa donošenjem saveznog zakona o šumama i zašto je on donet relativno vrlo brzo, bez velikih priprema i širokih konsultovanja. U prvim godinama posle rata preovlađivali su u šumskoj privredi, pa i u čitavom šumarstvu, još stari, predratni produkcioni i društveni odnosi. Promene u ovim odnosima jedva da su bile započele povećavanjem površine državnih šuma i ukidanjem nekih dotadašnjih oblika svojine šuma (eksproprisane konfiskovane šume, preuzimanje u državnu upravu banovinskih, sreskih, opštinskih, gradskih i seoskih šuma); nešto jače su se bile ispoljile u preuzimanju iskorišćavanja šuma od strane države i u uvođenju nekih novih elemenata u sistem upravljanja šumama, koji je u osnovi svojoj bio zadržao karakteristike predratnog sistema upravljanja. Slično je nešto bilo i sa svešću i shvatanjima većine onih koji su svojim radom nosili ovu privrednu granu. Mnogi od njih, i pored često najbolje volje, usled ukorenjenih shvatanja i već stečenih navika nisu uvek mogli da pravilno shvate već do tada izvršene promene u opštoj ekonomskoj, društvenoj i političkoj strukturi zemlje, a još manje da shvate i sagledaju izvesne tendencije i idejne promene koje su ukazivale na socijalistički put budućeg razvoja našeg šumarstva. I pored toga što su napredni elementi u šumarstvu došli do punog izražaja u upravljanju šumama, ipak je njihov uticaj bio relativno mali, s obzirom na napred pomenute objektivne i subjektivne činioce. Posle ovoga postaje jasno i to, zašto je Opšti zakon o šumama od 1947 g. formalno, a u velikoj meri i suštinski, sadržinski bio u mnogome sličan starom predratnom Zakonu o šumama od 1929 g. Obnavljanje proizvodnog organizacionog sistema, njegovo brzo osposobljavanje za proizvodne zadatke i forsiranje proizvodnje koja je u ono doba i pod onim uslovima prelazila normalne mogućnosti šumske privrede — zahtevalo je pravno regulisane odnose, kako produkcione tako i mnoge druge koji su ih posredno uslovljavali. Pošto su predratni propisi bili ukinuti, trebalo je na mesto njih stvoriti nove. Oni su i doneti u Opštem zakonu o šumama od 1947 g. Njima su ozakonjena, pravno fiksirana novonastala stanja i stvorene pravne osnove i okviri za što normalnije funkcionisanje šumske privrede. 416 |