DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 10-11/1959 str. 34 <-- 34 --> PDF |
X. ZASJEDANJE EVROPSKE KOMISIJE ZA ŠUME FAO, RIM (7—13 juli 1959.) Evropska komis´ja za šume održala je svoje deseto zasjedanje u sjedištu FAO, u Rimu, u vremenu od 7 do 10 jula, a u Firenzi, u Talijanskoj Akademiji šumarskih nauka, 13 jula ove godine.** Talijanska šumarska služba organizirala je 11 i 12 jula ekskurziju na kojoj su učesnici Evropske komisije za šume mogli vidjeti radove na pošurriljavanju i uređivanju šuma u Toskanskim Apeninima. Istovremeno su učestvovali na svečanosti (»Fešta della Montagna«) u centralnoj Italiji, održanoj u Vallombrosi dne 12. jula ov. godine. Na desetom zasjedanju Evropske komisije za šume učestvovale su ove zemlje: Njemačka, Austrija, Belgija, Danska, Španija, Finska, Francuska, Grčka, Irska, Izrael, Italija, Norveška, Nizozemska, Poljska, Portugal, Ujedinjeno Kraljevstvo (Velika Britan ja i Cipar), Švedska, Švicarska, Tunis, Turska i Jugoslavija. Evropska ekonomska zajednica, Evropska organizacija ekonomske kooperacije i Internacionalna unija instituta za šumarska istraživanja poslale su svoje posmatrače. Generalnog direktora FAO zastupao je direktor Šumarskog odjela FAO Egon GLESINGER. Deseto zasjedanje Evropske komisije za šume vodio je predsjednik komisije Alberto M. CAMAITI (Italija). Otvorio ga je uvodnim govorom B. R. SEN, generalni direktor FAO. Poslije njega govorio je predsjednik Evropske komisije za šume M. CAMAITI, a na završetku zasjedanja pozdravio je Evropsku komisiju za šume predsjednik Talijanske Akademije šumarskih nauka M. G. PATRONE Komisija za šume je izrazila duboko žaljenje zbog gubitka dvaju svojih članova M Luigi FUNICIELLO (Italija) i Niels UL´RICH (Danska). Evropska komisija za šume uputila je telegram Marcelu LELOUPU, exdirektoru Šumarskog odjela FAO, u znak poštovanja za uspješni rad na polju šumarstva. Nakon toga bio je usvojen dnevni red, koga je predložio Sekretarijat FAO u sporazumu sa predsjednikom Evropske komisije za šume. Na temelju podnesenih pismenih i dopunskih usmenih izvještaja pojedinih zemalja, članica Evropske komisije za šume, mogu se izvući ovi zaključci. **Deveto zasjedanje održano je u maju 1957. u Rimu. Ovaj se izvještaj odnosi na 1957. i 1958. godinu. U cjelini, č´ni se, nema izrazitih novih smjernica u evropskoj šumarskoj politici, izuzevši tendencu za bolju koordinaciju između šumarske i poljoprivredne politike, koja ide za tim, da ih integrira u generalnu ekonomsku i socijalnu politiku. Njemačka, Austrija i Grčka su istakle vrlo dobru suradnju između poljoprivrednika, šumara i inženjera, dok su Francuska, Španija i Portugal podcrtale bolju integraciju šumarske politike u ekonomici uopće. Austrija ostvaruje tu integraciju u okviru farma, koje se smatraju jedinicom gospodarenja. Norveška je formirala radnu grupu šumara, poljoprivrednika i ekonomista u cilju, da se istraži najpovoljnije iskorišćivanje zemljišta sa ekonomskog i socijalnog gledišta. Šumari Švedske su u zajednici sa poljoprivrednicima popisali granična zemljišta, koja će se prepustiti šumarstvu; privremena površina tih zemljišta iznosi oko 530.000 hektara. Značajan razvoj u evropskoj šumarskoj politici očituje se u Velikoj Britaniji. »Forestry Commission« u toj zemlji predviđa novi uređajni program posumljavanja, koji se odnosi na površinu od 535.000 akri u slijedećih 10 godina i to 300.000 akri u vremenu od 1959 do 1963 i 235.000 akri u razdoblju od 1964. do 1968. U Nizozemskoj je novi Zakon o šumama podnesen na odobrenje parlamentu. Cilj tog zakona sastoji se u tome, da se sačuva minimum pošumljenih površina za produkciju drvne mase i indirektnih koristi, koje šuma pruža. Zakonodavstvo. U Austriji se radi na novom šumarskom Zakonu u kombinaciji sa poljoprivrednim zakonom i imat će veliko značenje za šumarsku politiku te zemlje. U Švicarskoj je devet kantona podnijelo zahtjev za reviziju kantonalnih zakona o šumama. U Tunisu predložen je Vladi na odobrenje novi zakon o šumama. U Italiji, novi Zakon za Kalabriju omogućuje ostvarenje dvanaestogodišnjeg plana uređenja planinskih bazena. U Turskoj Zakon od 1956. služi kao baza za provođenje programa šumarskih radova. Primjena šumarskog Zakona od 1957. pokazala se uspješna uŠpaniji. U Jugoslaviji novi Zakon o šumama je podnesen Parlamentu na odobrenje. Tim zakonom riješit će se problem organizacije šumarstva. Uprava šuma. Osjeća se tendenca povećanja broja stručnjaka uslijed jačeg ritma posumljavanja. U Švicarskoj nastoje smanjiti površinu šuma, koja otpada na jednog šumarskog stručnjaka. U Norveškoj je formirana Direkcija državnih šuma, kojom upravlja biro od 5 članova. U Tunisu uprava šuma je reorganizirana i živo se radi na bržoj izobrazbi kadrova, koji bi mogli za |