DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 1-2/1956 str. 68 <-- 68 --> PDF |
stvoreni u Engleskoj ili na drugim mjestima). Iza toga autor referiše o historijskom razvoju istraživanja provenijenci i o značajnim radovima sa područja šumarske genetike. Izlaže detaljno program »Sekcije za genetiku« poznate »Šumarske komisije«. U toku je i inventarizacija šuma, pri kojoj se utvrđuju »elitnesjemenske sastojine« i »plus stabla« za sve privredno važnije vrste drveća. Autor opisuje nadalje razmnožavanje i ispitivanje elitnih stabla. Posebna pažnja posvećuje se razmnožavanju reznica i u vezi toga opisani su razni tipovi sanduka za razmnožavanje. Također se referiše o električnom grijanju tla i o upotrebi sintetičkih hormonalnih stimulatora, posebno o prednosti upotrebe sredstva pod nazivom »Verniculite« kao (mediuma) sredine za ožiljavanje rožnica. Na kraju autor izlaže i rezultate istraživanja koja su pokazala da postoji ovisnost između suhih, toplih ljeta i dobre žetve sjemena kod korzikanskog crnog bora i kod bukve. Buchholz E. Noviji sovjetski radoin iz uzgoja, šumskog drveća i šumskogsj^m,enarstva (S. 65—70). Autor referiše o historijatu razvoja istraživanja na području šumarske genetike u SSSR-u, navodeći, da se kao prvi rad sa tog područja smatra . u rd, ijani-je v napis »Organizacija selekcije šumskog bilja« iz 1912.^. godine. Nadalje govori o metodama hibridizacije koje se upotrebljavaju u SSSR-u. To su prema Pravdinu: 1. metoda posrednika; 2. metoda upotrebe mješovitog polena; 3. metoda vegetativnog zbližavanja; 4. metoda izbora vrijednih biljaka na osnovu vanjskih oznaka i 5; metoda mentora. Autor zatim referiše o najvažnijim zadacima šumarske selekcije koji se sastoje među ostalim: u stvaranju novih formi otpornih protiv suše i zaslanjenog tla, u uzgoju brzorastućih i kvalitativno vrijednih vrsta, te u poboljšavanju (usavršavanju) tehnike kultiviranje. Navodi i pojedine rase drveća koje se preporučuju za uzgajanje, među ovima i »ogromnu rasu trepetljike« koju je otkrio i odgojio A. Jablokov, rase Evonimusa sa visokim sadržajem gutaperče, koje je otkrila P. Kuda š ev a. Autor nadalje govori o organizaciji sjemenske službe u šumarstvu i o istraživanjima odnosa geografskog porijekla (provenijence) sjemena na uzrast pojedinih vrsta drveća (klimatske rase ariša, karagana i t. d.). Detaljno referiše o rezultatima selekcije kod pojedinih vrsta drveća: vrba, topola, hrastova, ariša,, brijestova, te o uzgoju orahovih stabala otpornih na mraz. Nije izostavljeno ni detaljno referisanje o vegetativnom razmnožavanju kod šumskog drveća, pri čemu su spomenuti radovi . u r e c k e na pokusima sa stimulatorima, i S e v e- r o V e na pokusima vegetativnog raz množavanja četinjara. Na kraju je dat pregled najnovije sovjetske literature (od 1948 godine do 1952) sa područja šumarske genetike i sjemenarstva koji sadrži 46 brojeva. Svezak 4. Johnsson .. — Razvoj triploid.nihi diploidnih populacija jasika (Populus tremula) za vrijeme m.ladosti (S. 73—77). Autor opisuje devetogodišnji pokus sa triploidnim i diploidnim populacijama jasike koji se sastoji iz 5 triploidnih i 3 diploidne familije. Tabelarno je prikazivana njihova provenijenca (razni lokaliteti u Švedskoj). Triploidne familije iinaju veće visinske i volumne priraste od diploidnih. Tabelarno su također prikazane razlike u uzrastu triploidnih i diploidnih familija što se objašnjava prisustvom individua sa odstupaj ućim brojem hromozoma t. zv. Aneuploida. S e i t z F. W. — O abnormalnim dvospolnim cvjetovima jednog klona roda Populus, sekcija Luce (S. 77 do 90). U nastavku na svoje ranije radove oko istraživanja seksualiteta kod topola, autor izvještava o embriološkim i citološkim istraživanjima dvospolnih cvjetova na klonovima jasike iz Dillingena na Dunavu. Utvrđen je diploidan broj hromosoma. Kod ovog abnormalnog slučaja razvojni proces u gineceju odvija se na isti način kao u normalnom slučaju kod čisto ženskih jasika. Razvoj polena pokazuje nepravilnost u tome, što jedan dio polenovih matičnih stanica aaostaje u razvoju i ne izlazi iz samog stadija profaze. One izgleda nisu sposobne da sprovedu mejozu. U većini stvorenih polenovih matičnih stanica odvija se redukciona dioba normalno. Kod formiranja tetrada nalazimo i ovdje odstupanja. Nastaju pentade i heksade. Važniji od toga je nalaz jedne veće stanice sa dvije i četiri jezgre (zbog čega su možda i velike varijacije u promjeru polema kod dvospolnih cvjetova). Članak je ilustrovan brojnim mikrofotografijama. |