DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 11-12/1955 str. 69 <-- 69 --> PDF |
(1930—1931), zatim »Biljno-sociološka istraživanja šuma u Hrvatskoj« (1939) i »Biljni svet Hrvatske« (1942), zatim radovi prof. Horvatić a o vegetaciji otoka Paga i Raba (1934—1939). Godine 1940. izašao je prevod značajnog dela Morozov a »Nauka o šumi«. U udžbeniku »Uzgajanje šuma II« (1939) prof. Petračić a izašla je kratka napomena o šumskim tipovima. U Šumarskom listu izašli su razni prikazi i članci sa ciljem da se šumari upoznaju sa ovom naukom i mogućnostima njene primene u praksi. Od tih prikaza spominjemo: Milova n ović : »Tipologija u ruskom šumarstvu« (1927) Horvatić : »Karakteristika flore i vegetacija Krša« (1928) Ošmjanski : »Nauka o tipovima s obzirom na mogućnost primene u Jugoslaviji« (1933) Guth : »0 tipovima šuma u teoriji i praksi« (1933) Horvat : »Pregled šumske vegetacije u Hrvatskoj« (1937) Fukarek : »Jedan prilog praktičnoj primeni biljne socijologije u šumarstvu« (1942) Anić : »Socijologija bilja i njena važnost za hrvatsko šumarstvo« (1943) Soklić : »Biljni svijet podravskih pijesaka« (1943) Međutim svi ti literarni prilozi nisu imali skoro nikakvog uticaja na praksu. Na šumarskim fakultetima se nauka o biljnim zajednicama nije predavala, a šumari istraživači su uglavnom sledili biljno-geografsku školu. Prema udžbenicima uzgajanja šuma nemačke škole bilo je moguće osnivanje svih mogućih sastojina: čistih, od vrsta koje se kao takove nigde ne pojavljuju i mešovitih u proizvoljnim kombinacijama vrsta koje pripadaju sasvim različitim vegetacijskim područjima. Rezultati osnivanja takvih veštačkih tvorevina u Nemačkoj pokazali su pogrešnost takovih ideja. U našoj pak praksi vladale su prilike kako smo ih u početku pomenuli. čak i mnogi rezultati do kojih su došli stari šumari dugotrajnim opažanjem i iskustvom kod pošumljavanja kraških goleti bili su potpuno zaboravljeni, kao što su na pr.: gusta sadnja u gnezdima (Slovenski Kras) ; sadnja na terasama (gradoni) izvršena pred 80 god. u Senjskoj Dragi; melioracija degradiranih površina u sukcesijama (Senjska draga) ; postrana zaštita sadnica od bure i insolacije (Senjska Draga) ; uloga kamenjarske vegetacije kod pošumljavanja, i uloga prethodne setve leguminoza za poboljšanje tla. Sličan je slučaj sa upotrebom crnog bora za pošumljavanje kraških goleti. Prof. Horva t je upozorio (1938) na usku vezu crnog bora sa vegetacijskim područjem hrasta medunca i crnog graba i na uspešan razvoj crnog bora u tom području. No i to važno saznanje nije bilo korišteno osim slučajno. Crni bor se upotrebljavao još i posle rata na staništima jele, hrasta kitnjaka i običnog graba i čak u toplijem području hrasta medunca i belog graba. Koren takvom stanju u šumarskoj nauci i praksi treba tražiti u tadanjim društvenim i ekonomskim uslovima. Nije bilo ni jedne ustanove kojoj bi bio zadatak da se u uskoj vezi sa praksom bavi istraživanjem i prenošenjem rezultata tih istraživanja na teren. U prvim posleratnim godinama nasleđeno stanje se još i pogoršalo usled ratnih pustošenja i hitnih potreba za obnovu zemlje. U tim godinama osnovan je i Institut za šumarska istraživanja NRH sa gore navedenim zadatkom, koji se u toku svoje evolucije fj Šumarski list 42 5 |