DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7/1954 str. 14 <-- 14 --> PDF |
t. j . kao produkat odnosa broja proklijalih zrna i odnosa srednjih vremena klijanja. Primjena ovog izraza vidjeće se jasnije iz donjih primjera. Za ranije razrađene primjere iznosi za probu: broj proklijalih srednje vrijeme intenzitet zrna klijanja klijavosti K10 V/9 Z9 — 47 V9 —0,34 dana 9 —16 zd Klü V/10 Z10 — 49 Vio — 0,29 „ 10 — 14 zd K10 V/11 Zu —41 Vn- 0,51 „ u — 21 zd K10 V/12 Z12— 8 V12 —0,88 „ 12— 7 zd Kako smo već istakli najveći je broj proklijalih zrna t. j . najveća je oficijelna »energija klijanja« u probe V/10 (49 zrna), onda dolaze po redu V/9, V/11, a na posljednje mjesto dolazi V/12. Srednj e vri jem e klijanj a je najveće u V/12 (0,88 dana), onda dolazi po redu V/11, V/9, a posljednje mjesto zauzima V/10. Najveći intenzite t klijavost i pokazala je proba V/11 (21 zd), onda po redu V/9, V/10, pa V/12, koja je dala najmanji intenzitet klijavosti, iako je struktura toka klijanja u te probe najpovoljnija. Vidi se dakle, da je za intenzi tet klijavosti t. j. za učin klijanja u prve tri probe bilo odlučno srednje vrijeme klijanja, a u posljednjoj probi mali broj proklijalih zrna. Usporedimo li rezultate probe V/11 i V/12, vidimo, da se intenzi teti klijavosti odnose kao K10n : K1012 =21 : 7 = 3, t. j. intenzitet klijavosti probe V/11 je 3 puta veći od intenziteta probe V/12. Broj proklijalih zrna tih proba, dakle njihove »energije klijanja« odnose se međutim kao Zl t : Z12 = 41 : 8 = 5,125, to znači, da, je oficijelna »energija klijanja« probe V/11 više nego 5 puta veća od »energije klijanja« probe V/12. Srednja vremena klijanja odnose se kao V u : : V12 = 0,512 : 0,875 = 0,585. Proba V/12 ima dakle 1,708 puta veće. srednje vrijeme klijanja nego proba V/11. Oficijelna »energija klijanja« upućuje nas posve pogrešno, da je efektivna vrijednost klijanja probe V/11 — 5,125 puta veća nego u probe V/12, dok je intenzitet klijavosti probe V/12 ustvari samo 3 puta veći od intenziteta klijavosti probe V/12. Ona dakle daje 1,7083 puta povoljniji rezultat, nego intenzitet klijavosti. Tek odnos srednjih vremena klijanja dovodi efektivne vrijednosti klijanja obih proba u pravi odnos intenziteta klijavosti, jer je srednje vrijeme klijanja u probe V/12 također 1,708 puta povoljnije nego u probe V/11 (obratni razmjer). Prema gore izloženom mora produkat odnosa brojeva proklijalih zrna i srednji h vremena klijanja biti isti kao vrijednost odnosa intenziteta klijanj a t. j . 5,125 0,585 = 2,998^3. Proračunata vrijednost je nešto niža zbog nepotpunog broja odnosa srednjih vremena klijanja. Izvedeni način računanja intenziteta klijavosti zasnivao se je zapravo na potrebi, da se t. zv. energija klijanja t. j. klijanje u početnoj fazi toka klijanja matematski pravilno izrazi. Taj pravilni, ispravni izraz klijanja u početnoj fazi toka klijanja nađen je u for |