DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 2-3/1954 str. 85 <-- 85 --> PDF |
DOMAĆA STRUČNA LITERATURA »GODIŠNJAK« Šumarskog naučno-istraživačkog Instituta NR Makedonije Skoplje, Knjiga I. 1951. godine. SADRŽAJ : Inž . B. Ničota : »Šumarski naučno-istraživački institut u godinama 1944 do 1951 godine«. Inž . H. Em : »Vegetacija i dendroflora područja između Ovčeg polja i reke Pčinje«. Inž . D. Todorović : »Greška pri merenju visine drveća kod nultog preseka stabla ne poklapaju«. T. Nikolovski : »Tipovi šikara u NR Makedoniji i regeneracija istih resurekcijom «. Inž. B. Ničota: »Podizanje poljozaštitnih šumskih pojaseva na Ovčem polju«. T. Nikolovski : »Prinos poznavanja kestenovih šuma Makedonije«. Inž . M. Tomašević : »Nalazište Rhus coriaria u NR Makedoniji i njihova dendrofloristička analiza«. Inž. Maksić: Rezultati ispitivanja klijavosti nekih vrsta šumskog semena po brzoj metodi sa indigokarminom«. Ova publikacija Šumarskog Instituta Makedonije ocrtava u punoj meri liniju njegovog razvoja u pravcu rešavanja konkretnih i aktuelnih problema putem terenskog eksperimenta i istraživanja. Od većeg su interesa radovi prof. Ema, ing. Nikolovskog i inž. Ničote. Prof. H. Em u svom radu o vegetaciji i dendroflori područja između Ovčeg polja i reke Pčinje, daje tipove šuma tog područja u zavisnosti od ekoloških uslova. Od interesa je termofilno-mesofilni tip šume hrasta kitnjaka i graba sa velikim brojem raznih vrsta drveća i grmlja. Tako u tom tipu dolazi: 5 hrastova, 3 graba, 3 javora, 3 sorbusa, 2 lipe, 2 bresta, 2 leske, gloga, 2 drena, 2 prunusa, 2 pirusa i mnoge druge vrste. Fitoklimat ovog tipa je mnogo blaži od opštih klimatskih uslova područja. Po broju vrsta slična mu je asocijacija u Hrvatskom Primorju koju je prof. Horvat opisao pod nazivom Ostryeto Seslerietum carpinetosum-batuli sa 14 vrsta drveća. Ovaj rad prof. Ema se razlikuje od mnogih sličnih radova, jer na osnovu vegetacijskih istraživanja, daje odmah i vrste drveća i grmlja koje se mogu upotrebiti za melioraciju tog područja. Inž. Nikolovski, u svom radu o tipovima šikara deli šikare Makedonije u 4 osnovna tipa, prema tome iz koje su šumske asocijacije potekle: šikare zona Quercus coccifera, Q. lanuginosa-Carpinus orientalis, Q. conferta- cerris-sessilis i šikare bukovog pojasa. Dalje se šikare u svakoj zoni klasificiraju prema stepenu degradacije i daju se uputstva o celishodnosti resurekcije. Na oglednim poljima u Bitoljskom i Đevđelijskom području ispitivana je srednja apsolutna visina izbojaka šumskih vrsta prema vremenu seče. Kao opšti zaključak iznosi se kao najpovoljnije vreme seče period od oktobra do konca marta. Uopšte se može kazati da se resurekcija ne srne izvoditi šablonski na svim vrstama. Osnovna intencija treba da bude održavanje kitnjaka kao ekonomski najvažnije nadstojne vrste. U šikarama medunca-beloga graba, medunac radi goleme izbojne snage nema opasnih konkurenata. Kao kuriozum spominjemo da se Juniperus oxycedrus u Makedoniji također obnavlja resurekcijom, dok u Hrvatskoj to nije slučaj. Inž. Ničota u radu o podizanju poljozaštitnih pojaseva na Ovčem polju daje izvesne rezultate na tim pojasevima koje je Institut počeo da podiže još 1947. god. Struktura pojaseva je bila različita a sastojala se od stalnih, brzorastućih vrsta i vrsta grmlja. Bilo je upotrebljeno uglavnom 12 vrsta: bagrem, kanadska topola, ailant, gledič, gorki badem, dafina, brest, jasen, sofora, amorfa, tamariks i kajsija. Iako je pe |