DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 1/1953 str. 10 <-- 10 --> PDF |
str. 59: Medu raznim dubrivima spominje i »prah od kamenog uglja iz zeničkih rudnika«. str. 102: »vrlo dobre rezultate dao je prah od zeničkog uglja, ali se pri tom dešavalo, da je kodkad uslijed nešto većeg prirasta sumpora dje lovao i negativno« (napose kod upotrebe đubrenja sekvoje). str. 169: Govoreći o biokatalizatorima kaže Afanasijev: »ovamo spada acetilna (?) kiselina u mješavini sa prahom od kamenog uglja«. str. 170: U mješavinama »životnog eliksira« za podizanje brzorastućih šuma navodi se opet »prah od kamenog zeničkog uglja«. str. 172: Jedna od posljednjih kombinacija mješavine »životnog eliksira« sastojala je od salitre, superfosfata, mangana, bora i ugljenog praha. »Ugljeni prah je bio miješan sa zemljom u raznim količi nama prema veličini sadnica, a od ostalih komponenata se pravila rastopina, kojom su se zalivale sadnice«. str. 174: »Kakav upliv može imati prah od kamenog uglja,1 koji se ne rastapa u vodi? Ka ova pitanja nemamo odgovora«. Afanasije v u svom razlaganju nigdje ne spominje kako je i zašto baš došao do toga, da upotrebljava zenički, kako on nestručno veli »kameni« ugljen. Odkuda njemu saznanje, da bi zenički ugljen mogao biti dobro sredstvo za dubrenje? Naravno kao u svemu tako i u tom pogledu ne navodi tačnije podatke o količinama dodatka mrkog uglja, niti kod kojih je biljaka ugljen pozitivno djelovao, i ako bi to bilo vrlo važno, a i interesantno, te bi ja, koji sam se tim problemom upotrebe mrkog ugljena u svrhe fertilizacije kulturnog bilja bavio još od godine 1928, lično to naročito pozdravio. Napose mi je to žao zbog toga, što bi eventualno mogao rezultate Afanasijeva /a dubrenje pomoću ugljena iskoristiti u mojim studijama. Što se tiče otkrića, da zenički mrki ugljen ima fertilizatorno svojstvo na biljke, ja sam to objavio već god. 1931. u prvoj mojoj većoj raspravi, koja je pod naslovom »K o h 1 e und Pflanzenwachstum« izašla u spisima Akademije nauka u Beču (Denkschriften der Akad. d. Wiss. Math, naturw. Klasse, Bd. 103, 1931). No ako je možda ta rasprava autoru bila nepoznata, onda se je mogao poslužiti sa drugom većom raspravom o istomu predmetu, koja je izašla u Spomeniku Srpske akademije nauka (85, 19, 1936) pod naslovom »N ov a istraži vanja o utjecaju ugljena na rast bilj a«. Međutim u popisu literature, kojom se autor služio (isključivo naša domaća i ruska literatura) nisam našao ovu studiju na našem jeziku. Mora dakle da pretpostavljam, da mu ta rasprava (o istomu predmetu bilo je i u raznim časopisima popularnih članaka) nije bila poznata i ako bi mu kao »dobrom stručnjaku U podizanju ekspresnih šuma« trebala da bude poznata. Tko se uostalom za te probleme utjecaja mrkog ugljena na rast bilja interesira, naći će potrebne podatke i svu literaturu, koja doista nije malena, u nedavno izašloj publikaciji pod naslovom »Problemi agrobiološkog iskorišćivanj a ugljena « (Javna predavanja Jugoslavenske akademije znanosti i, umjetnosti, sv. 8, Zagreb, 1952). O Afanasijevim istraživanjima sa šumskim sadnicama trebao sam ipak u tom kratkom predavanju dodati ovo: Afanasjevim pokušajima, da primjeni fertilizirano svojstvo zeničkog mrkog ugljena (Vouk) na uvećanje rasta šumskih sadnica ne možemo prida 1 Pravi kameni ugalj na pr. engleskog podrijetla ima po mojim istraživanjima šteta n upliv na rast biljaka. 8 |