DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu



ŠUMARSKI LIST 1-3/1952 str. 84     <-- 84 -->        PDF

100 miliona im3, znači da se je posjeklo za 107 miliona m8 više od prirasta. Sječa u tonn
periodu iznosila je dakle 207% od prirasta. Zajedno sa pre´thvatima i predratnim i ratnim
godinama posječeno je od 1935 do 1950 godine 222 miliona] m3 više! od prirasta,
koji je iznosio 342 miliona m8. Toj znači da se je u, toms periodu -sjeklo u prosjeku,- za
65% više od prirasta. Osnovna zaliha drveta u -šumama Zapadne Njemačke smanjena
je za 222 miliona m3, što iznosi 12-erostruki iznos današnjeg godišnjeg prirasta. To
znači da je osnovna zaliha drvetä u ovim šumama smanjena/,za Vs. Od ove materijalne
bilance još je nepovoljnija bilanca po vrijednosti. U to vrijeme posječene su stare,
krupne i vrijedne sastojine. Sječa okupacionih snaga imade dana« za posljedicu velike
gole površine, tako na pr. u Harz-u je 16°/o, a u SohwarzwaiM-u 12% površine šuma
posve ogoljeno.


(Prema podacima časopisa Holz 9. Jg., 1951) Ivo Horvat


Lutz H. J, i Chandler R. F.: Forest Soils (Šumska tla). Izdavač John Wiley
& Sons, Inc. New York 1949. Str. XI—514 s 52 slake u tekstu.
Knjiga je pisana kao- udžbenik pedologije za slušače šumarstva na američkim
univerzitetima. Podijeljena je na trinaest poglavlja.


U prvoim uvodnom poglavlju prikazan je saisma -ukratko razvitak pedologije, -a
uz to su istaknute razlike šumskih i poljoprivrednih kultura, kao il šumskih i poljoprivrednih
tala.


U drugoim su opisane grupe minerala, ko-jie najobilnije učestvuju u izgradnji
Iitosfere, pa su prema tome najvažniji polazni materijal za tvoirbu tla. Uz svaki
mineral naveden je njegov kemijski sastav i glavna fizikalna svojstva, a kod važnijih
i način trošenja, te mjogućrnost mafcroskopskog prepoznavanja. -Na kraju je
istaknuto značenje poznavanja mineraloškog sastava tla za ocjenu; podrijetla matičnog
supstrata i produktivne sposobnosti tala.


Treće je poglavlje posvećeno kamenju, čijim trošenjem nastaju ´tla.
Četvrto obraduje fizikalno i kemijsko trošenje, faktore koji ga uvjetuju, te produkte
toga trošenja.
U petom su poglavlju prikazani organizmi šumskih tala» Od faune zasebno su
obuhvaćeni kralježnjaci u tlu, arthropoda, molusca, annelida, trochelminthes, nematheminthes,
-platyhelminthes -i protozoa, a od mikroflore bakterije (autotrofne i
fakultativno autorofne: nitrifikacijske, sumporne željezne i manganove; heterotrofne:
nitrogene, te aero-bne i a-nacro-bne, ko-jie se koridte vezanim dušikom), alge, gljive,
te aktino-miiceti.
Šesto poglavlje vrlo iscrpno prikazuje organsku tvar tla, njene izvore-, kemijski
sastav -svježeg biljnog materijala, rastvaranje biljnih ostataka i razvitak humusa,
klasifikaciju šumskog humusa i dr.
U sedmom obrađena su svojstva koloida tla, -u osmom glavna fizikalna svojstva
izuzev vodnih odnosa šumskih tala, koji su prikazani u devetom, deseto poglavlje
posvećeno je kemijskim -svojstvima.
U jedanaestom je prikazano djelovanje pedogeneltskih faktora (factors of soil
formation): matičnog supstrata, klime, živifli organizama, relije-fa i vremena, te procesi
formiranja tla: razvoj zonalnih i intrazonalnih tala, podzolizacija, later-iltizacija,
tvorba tresetnih i slaibo dreniiiranih tala (gleizaeija), kailcifäkacija-, salinizaicija, solonizacijai,
solodizacija i razvoj lintrazonalniih tala. Uz svaki proces navedena su ´tla, koja
tim procesom nastaju.
Dvanaesto poglavlje obraduje ukratko problematiku klasifikacije šumskih tala.
Značajno je mišljenje autora, -da klasif-iikaciotnli siisltem, koji primjenjuje Division of
Soil Survey za poljoprivredna tla, ne zadovolava potpuno šumarske potrebe. Pokušaji
da se pronađu veze između nižih -sistematskih, jedinica američke klasifikacije,
koje se kartiraju u poljoprivredne svrhe, i šumskih tipova, te priraslta šumskih
kultura urodili su ponajvećma neuspjehom. Naprotiv između velikih grupa tala^
koje odgovaraju tipovima u smislu evropske pedološke terminologije, i šumskih
tipova utvrđeni su u mnogiim dijelovima SAD zakoniti odnosi. Autori- lisitiču, da
klasifikacija tala nije sinonim za klasifikaciju staništa (stojbine), jer je stanište određeno
zajedničkim djelovanjem faktora okoline od kojih je tlo samo jedan faktor.
Smatraju, da bi kod klasiifkacije šumskih tala trebalo uzeti u obzir slSjedeća svojstva:
debljina, tekstura i struktura A i B horizonta, tekstura i struktura C horizonta,
propusnost za vođu i korijenje diuibljiih slojeva, sadržaj vapna u matičnom supstratu,


82