DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu




ŠUMARSKI LIST 12/1951 str. 40     <-- 40 -->        PDF

NASI POKOJNICI


DR. ING. MILAN MARINOVIČ f


Dne 5. augusta 1951. god. umro je dr. ing- Milan Maninović,
redovni profesor Sveučilišta u Zagrebu, naučni radnik u obhvsti
šumarske ekonomike i politike, te značajan i neobično
plodfl.n i uspješan borac u unapređenju šumarstva.


Dr. Marfinović rođen je 3. IX. 188T g. u Trnavi, kotar
Đakovo, kao sin vlastelinskog šumara. Svoje djetinjstvo proživljava
kod djeda, umirovljenog nadlugara u Moroviću. Nakon
gimnazije upisuje se na Visoku rudarsku školu u Šćavnici,
gdje završava Šumarski odsjek 1910. godine. Prvih 8 godina
službuje na području Mađarske (Karpati, Tatre, Budimpešta),
a 1919. g. prelazi u Hrvatsku i to kao upravitelj Šumarije
u Fužinama. Godine 1922, nastupa službu u Zagrebu i preuzima
mjesto tajnika Jugoslavensko-šumarskog društva i urednika
Šumarskog lista. Od 1924. g. nastanjuje se u Beogradu,
gdje vodi odsjek za trgovinu i´ industriju drvetom u Ministarstvu
šumarstva. Usput predaje kao honorarni nastavnik na
Šumarskom fakultetu u Zemunu materiju iz šumsko-privredne
politike, uprave šuma i trgovine drvetom. — Godine 1926.
stiče u Brnu naučni stepen doktora agrarnih nauka, a dvije
godine kasnije posvećuje se posve sveučilišnoj nastavi kao


vanredni profesor i ostaje u Zemunu sve do 1941. g. Te godine prelazi u Zagreb kao
referent za trgovinu i šumarsku politiku.


Nakon oslobođenja 1946. g. imenovan je izvanrednim, a malo zatim i redovnim
profesorom na Ekonomskom fakultetu u Zagrebu. Ovdje predaje šumsku geografiju,
šum. politiku i trgovinu drvetom, a nakon reorganizacije u, nastavi, predaje predmet
ekonomiku šumarstva.


Njegov publicistički rad počinje veoma rano. Već u prvoj godini službovanja
daje prikaz o šumskim pokusima u Mađarskoj (Š, L. 1911), zatim se stalno javlja gotovo
svake godine člancima, prikazima i pojedinim studijama. — Međutim, pravu primjenu
svojih naučnih sposobnosti nalazi u oblasti šum, politike i ekonomike, upravo ekonomike
iz područja svjetske razmjene šumskim i drvnim proizvodima.


Njegov naučni liik formiran je 1918. g. u borbi raznih strujanja u šumskoj, drvnoindustrijskoj
i trgovinskoj politici. Znatniji njegovi radovi iz tog vremena jesu; Evolucija
našeg šumarstva, 1919. g.; Načela šumarske organi zaci je, 1922; Šumarstvo naše
države, 1923; Iskorišćivanje šuma u vi. režiji (ovaj je članak opširno prikazan i u
Wiener Allg. Forst- und Jagdzeitung); Stud;ja šumarstva u našoj državi 1924. Ek. Bgd;
Kriza u šum. trgovini i industriji, 1925. Ek. Bgd; Državne šume 1927. Ek. Bgd; Die
Förderung des Genossenschaftswesens und der Forstwirtschaft, 1927 (Int. šum. kongr.
Budimpešta); Osnovi nauke o upravi šumama, 1939. I


Budući da su mu za mnoge postavke hiili nužni statistički podaci, istodobno
studira i to područje, te izdaje nekoliko edicija: Šume u SHS, 1926, koje djelo ujedno
predstavlja prvu statistiku naših šuma; Prilog proučavanju izvoza i uvoza šum. proizvoda,
1926; Kratak pregled naše spoljne trgovine sa šum. proizvodima, 1928; Naša
izvozna trgovina drvetom i njene potrebe, 1929. — U toku toga vremena obrađuje i u
beogradskoj »Politici« mnoga aktuelna pitanja, kao što su: pitanja krize u šumskoj
privredi, primjena sankcija protiv Italije za vrijeme abesinskog rata, geopolitički položaj
Podkarpatske Rusije, Anschuss i drvno tržište, šumska privreda U Podunavlju
poslije bečke arbitraže, i dr.


Njegov najobimniji rad predstavlja »Šumsko-privredna geografija«, prva ove
vrste u tadašnjoj šumarskoj literaturi i veoma zapažena u inozemstvu. Ovo djelo predstavlja
ujedno i prvu monografiju jedne sirovine u literaturi još razmjerno mlade
nauke, privredne geografije.


Pokojni dr. Marinović je veoma rano zapazio proturiječnost između značenja
šuma za zajednicu i postojanja privatnog vlasništva na šume i razvija misli u člancima


o etatizaciji u šumskoj privredi, o mjerama za zaustavljanje uništavanja naših šuma,
te člancima o putevima šum, politike od liberalizma do planskog uređenja šum. pri424