DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 8-9/1941 str. 25 <-- 25 --> PDF |
ekspoziciji i nadmorskoj visini, ova dva staništa razlikuju se međusobno i jasno istaknutim ekološkim, a naročito sociološkim odnosima. a) Hranisava planina. Pod tim nazivom poznat je sjeverni dio planine Bjelašnice, koji se strmo ruši, gotovo okomitim stijenama, na šumski predjel Mehinu Luku. Ovdje se staništa mimike nalaze u uskom, samo mijestimiice proširenom isprekidanom pojasu, na gornjoj granici visoke šume, ispod spomenutih okomitih zidova planine. Ovaj pojas isprekidan je točilima kamenja i plazmama usova (lavina). Lokaliteti staništa su: ispod Male Hranisave (iznad lovačke kuće Mehina Luka), Crvene Stijene ispod Velike Hranisave (Hadži-Hasanovog vrha), nekoliko manjih skupina unutar visoke šume jele, bukve i smrče iznad Paljike, i konačno Slika 3. Stanište mimike na planini Preslici. Foto: Fukarek na vapnenačkim stijenama Kozjače. Ovo stanište na Kozjaci utvrđeno je danas kao najsjevernije stanište munike — 43°44´45" sjeverne širine. Ta je staništa otkrio svojevremeno ornitolog Reiser (vidi Kerner 20), a F i a 1 a (21) ih označuje kao »nedaleko od Opančaca:* jedan circa 6 km dugi šumski pojas, koji se sastoji iz starih stabala, gotovo bez podmlatka. « Opančak je jedna istaknuta glavica u gornjoj visoravni planine, dosta udaljena od ovih staništa tako, da ovaj naziv može dovesti do zablude. Stanište na Kozjaci, prema jednom primjerku u herbaru zemaljskog muzeja u Sarajevu (leg. H. Ritter), označeno je i! nazivom »stijene iznad vrela Kradenika«, što odgovara oznaci šireg lokaliteta. * Točno bi bilo: Ojpančak. Pisac. 357 |