DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 2-3/1940 str. 43 <-- 43 --> PDF |
krajevima narod rade odlazi u pečalbare nego da krči šumu ili da njome nerazumno postupa. 5) Prema sredini i! njezinim etičkim, društvenim, kulturnim i političkim karakteristikama vršio se i vrši se izbor lica, kojima se povjeravaju javni poslovi ilil odnosno organizovanje javnoga djelovanja. Rad naše poratne sredine karakterišu više negativne nego pozitivne strane. To nije specifična naša pojava. Nacionalna, ratoborna, herojska sredina pretvara se u sitnu buržoaziju, poslovne ljude, kojima je stalo samo do zarade i da što lakše žive. Nastaje doba blagostanja, ali i omekšanja (cffemination) kao i uklanjanja patriotskih, herojskih, a vrlo često i najboljih elemenata iz društva i utjecaja na javne poslove. Sredina postaje miroljubiva, pacifistička, ideal joj je mirna ugodnost, ali svoje pozicije podržava silom i novcem, zaogrnuta plaštem nacionalizma. Te negativne strane iskaču naročito u šumarstvu, jer je rad u šumama i suviše otvoren i pristupačan, a drvo je — novac. Ljudi! na položaju neaktivni su, jer smatraju da su nemoćni odnosno da bi: mogli doći u sukob, a to se izbjegava. Radi se što se može, da bi se održao položaj. Politika pune lične akomodacije odnosno oportuniteta. Zato nije teško shvatiti npr. ni to, zašto se obavlja Siziifov posao: unutrašnja kolonizacija, ograničavanje državnih šuma da se prethodno ne obezbijedi sačuvanje šuma, zašto se ureduju bujice i tamo gdje narod ne može da živi bez paše u bujičnom području i t. d. Kad sam jednom jednog sreskog šum. referenta upitao, zašto ne reagira na stanovite nedopuštene partijsko-političke utjecaje, odgovorio mi je doslovce: »Kako se ja, mali čovjek, mogu oduprijeti tolikom pritisku i protestovati, kad vi na najvišem položaju ni u čemu, nikojom prilikom, ni u najkrupnijim pitanjima našega šumarstva ne protestujete niti povlačite posljedice za slučaj da ne uspijete u tom svojem nastojanju.« 6) Za mnoge šume u gotovo svim krajevima države može se mirne duše reći, da su van vlasti svojih redovnih zakonskih upravljača, da su zarobljene. I šume i šumarsko osoblje. Postale su monopol ili nesavjesnih političara ili spekulanata drvom. U primitivnim i manje kulturnim krajevima stanoviti politički ljudi, a tih nažalost ima danas dosta, bace odmah svoje oko na šume kao izvrsno kortešaciono sredstvo. Parola »dobit ćete pašu, amnestiju« bolje pali nego parola »nećete plaćati porez«. To zarobljenje šumarstva, koje je ranije bilo ograničeno samo na jedan manji dio države, danas je zarazilo skoro čitavu državu. Gdje ne »radi« nesavjestan političar, radi trgovac. Predobro nam je to svima poznato il upravo nema smisla da se o tom što pobliže piše. Nesređene političko-partijske prilike i gramzljivost za novcem razaraju nam šume kao kakova pošast. Takva je političko-partijska tradicija, ali pogoršana našim nesre đenim unutrašnjim političkim odnosima. Poznato nam je iz dnevne štampe, da ti odnosi sprečavaju državu u njezinom normalnom razvoju, dakle naročito u ekonomskom životu, pa potom i u šumarstvu kao važnoj grani! narodne privrede. Upravo zato da se lakše mogu postići stanovitu politički ciljevi, služile su i šume kao sredstvo za postizavanje tih ciljeva. Čak i! krupni i trajni narodni interesi! bili su predmetom političkoga pazara (agrarna reforma, unu 97 |