DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 10/1939 str. 85 <-- 85 --> PDF |
goji se plutnjak obilnije u području Brindisi-Taranto. Tu i južnije odatle tvori on češće čiste, ali umjetno uzgojene šumice. He m pe l i Wilhel m ističu da se u Istri, i to u blizini Pole, nalazi izvjestan broj starih plutnjaka, koji su po svojoj prilici umjetno uzgojeni. U Dalmacij i nema od prirode plutnjaka. U Marok u je plutnjak veoma rasprostranjen. Između Melilla i Orana, gdje je obala veoma strma, ne raste plutnjak. U Oranu i Alžiru ima ga inače obilno. Uspinje se često do 1000 m visine, a u kopno prodire i do 50 km daljine. Plutnjak raste na tlima, u kojima nema vapna, a u područjima minimalnih razlika u temperaturi, i to uz morske obale ili po padinama najbližeg gorja u Zap. Mediteranu. Njegov se areal stere između 32° (Maroko) i 44m (.luž. Francuska) širine, te između 9" (Portugal) zap. dužine i 17° (Kalabrija) ist. dužine. Prema Miilleru uspinje se plutnjak: u Alžiru do 1300 m, u Španiji do 1200 m, u Siciliji do 1000 m, u Južnoj Francuskoj do 700 m, u Toskani (de Ph i lip pis ) do 300—450 m, u Laciju u sastojini do 250 m, a pojedinačno do 500 m, u Kalabriji u sastojini do 4001—500 m, a pojedinačno i iznad 600 m; na Sardiniji do 1300 m i na Siciliji do 110O m. Rasprostranjenost crnike. Crnika se rasprostire na cijelom Pirenejskom poluotoku, izuzevši Kantabarsko gorje, obuhvata južni dio Francuske, obale Apeninskog i Balkanskog poluotoka, te sjeverozapadni rub Afrike. Prema P a r 1 a t o r e-u (1867) čini crnika šume u području rasprostranjenja masline. Prema B o r z i-u (1880) crnika raste od prirode u Istr i između Duitio i Trieste, te na otoku Sv. Andriji blizu Rovigna. U Italij i raste crnika često dosta udaljeno od mora, i to po sunčanim i nižim brežuljcima; stere se u glavnom u području masline. Na južnim padinama može se crnika popeti sve do regione kestena, a kadšto i do gornje granice kestena. U Toskanskim Apeninima i Vallombrosi uspijeva ona i na 1000 m visine, ali joj u toj visini plod ne dozrijeva. Crnika raste na obalama gornjo-talijanskih jezera. Uspijeva u čistim sastojinama ili u smjesi sa drugim zimzelenim, a često i listopadnim vrstama. Prema P i c c i o 1 i-u (1890) raste crnika na Etni i do 1300 m. Na Monte Amiata uspinje se do 1100 m, na M. Baldo do 900 m, na Ncprodi do 1300 m. Iznad regione masline crnika je rjeđa, a u regioni kestena raste ona tek sporadično. Prema F i o r i-u (1923-25) raste česmina u području mediteranske makije, rijetka je u sufomontanskoj ili kestenovoj zoni, a još rjeđa u montanskoj zoni ili zoni bukve. Prema Adamovi ćevo j (1933) karti o rasprostranjenju crnike u Italiji, koja je — prema autoru — dosta netočna, rasprostire se ova vrsta u glavnom uz primorje. Međutim ona u stvari prodire mjestimično dosta duboko u nutrašnjost. Naročito to vrijedi za talijanske veće otoke, gdje se crnika uspinje i do 120O m, te za Rimske Aipenine i Umbriju. U Italiji je crnika najobilnija u Kampanju, gdje čini sastojine do 600 m. U Kalabriji se uzdiže i do 800 m. Na južnim padinama Alpa, te na obalama Gardskog jezera susreće se crnika sa mediteranskim i srednjoevropskim elementima u visini od 350—550 m. U Siciliji penje se i do 1200 m, a, u Sardiniji i do 1000 m. Na Korzici najviše ima crnike u području između 400/—700 m, a uspinje se ona ondje i do 1200 m. U Jadran u raste crnika na Kvarnerskom otočju, u Dalmaciji i Albaniji. Prema Ada m o vic u najljepše šume čini ovdje crnika na otocima Rabu, Braču, Korčuli i Mljetu. Prema Bečk u kod Splita uspinje se ona i do 750 m. Crnike ima na Jon skom otočju, u centralnoj Grčkoj, na P e 1 o p o n e z u, na K r e t i, u Tesali j i, C i k 1 a d i m a, u T r a c i j i i dr. Od Tunisa do Maroka tvori crnika prostrane šume u zoni između 400 do 2500 m (dolina Kurram). Crnika je izrazito mediteranski elemenat. Međutim njeno se uspijevanje ograničava u smjeru prema istoku. Bujno raste u zapadnom dijelu Mediterana. Duž Jadrana i u Zapadnoj Grčkoj raste ona u smjesi sa alepskhu borom, prnarom, te mje 599 |