DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 12/1938 str. 36 <-- 36 --> PDF |
zaštita vlastitog zemljišta odnosne šume važnija od zaštite vanjskih objekata ili nije. Ako to nije, može biti govora samo o privremeno zaštitnoj šumi, bez obzira na to, da li je zaštićeni objekat više ili manje trajnoga ili čak i večnoga karaktera (železnice, državni drumovi, gradovi i t. d.). Tako § 15. zakona propisuje općenito, da upravna vlast može proglasiti stanovite šume za stalno zaštitne ili za privremeno zaštitne i propisati naročito postupanje sa njima. Onaj »može« je općenito ovlaštenje za upravnu vlast i ne znači fakultativnost, jer je po § 18. st. 3. upravna vlast dužna da stanovite šume oglasi stalno zaštitnim šumama, kao što je dužna da oglasi neku šumu i privremeno zaštitnom, kad to neko opravdano traži. Dalji § 16. definiše, šta su to stalno zaštitne šume, a § 17., šta su privremeno zaštitne. Mi moramo oba ova paragrafa uzeti kao celinu i tada dolazimo do sledećih definicija: 1. Zaštitne šume su one šume, za koje je bilo zbog zaštite trajne produktivnosti njihovog sopstvenog zemljišta, bilo zbog zaštite pojedinih, dragocenih objekata izvan njihovoga staništa neophodno potrebno da upravne vlasti individualno propišu naročite mere u pogledu upravljanja i iskorišćavanja. 2. Qde je to potrebno, u opštem javnom interesu, prvenstveno radi sačuvanja trajne produktivnosti šumskoga zemljišta, to su stalno zaštitne šume. 3. Ode šuma ima prvenstveno da štiti neki objekat izvan svoga staništa, može se ona proglasiti samo privremeno zaštitnom šumom. Tako će i one šume, koje štite vrela za nekog trećeg izvan svoga staništa, kao i šume, koje se nalaze izvan užeg područja bujice, od koje nisu niti mogu biti ugrožene, te one šume, koje sprečavaju naglo oticanje vode ili survavanje lavina ne prvenstveno u svrhu održavanja sebe samih već prvenstveno u cilju zaštite niže ležećih objekata van svoga staništa,, moći, po našem zakonu, biti oglašene samo kao privremeno, a ne kao stalno zaštitne šume. Po § 18. Zakona o šumama proglašavanje šuma za stalno zaštitne vrši ban po službenoj dužnosti ili po traženju zainteresovanih lica, ali ta lica mogu prema gornjemu biti ili sam posednik šume ili zvanično lice, kojemu je poveren opšti nadzor nad šumama, i nitko treći. Ovo bi se bilo moralo izvršiti u roku od 5 godina. Po § 19. proglašenje šume za privremeno zaštitnu vrši ban samo na traženje zainteresovanih lica — sopstvenika onih objekata, koji. ovu zaštitu trebaju, što se rešava po komisijskom uviđaju i izvršenoj raspravi, a rešenje mora sadržavati i1 visinu otštete, raspoređene na pojedina zainteresovana lica. Po § 22. ako bi propisane mere nadležne vlasti bile za vlasnika takve privremeno zaštitne šume tako teške, da bi time bio ugrožen njegov ekonomski opstanak, može vlasnik šume tražiti, da je zainteresovano lice otkupi. Ona otšteta kao i ova otkupna cena mogu biti samo faktično umanjenje prihoda odnosno faktična prometna vrednost odnosne šume. Propis § 20., koji zabranjuje čistu seču u zaštitnim šumama uopšte (izuzev nisku šumu), imao bi se u pravilu odnositi samo na stalno za 642 |