DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 10/1938 str. 6 <-- 6 --> PDF |
rost." Ma da ovim analizama nije bio cilj utvrđivanje trajanja zastar čenja´, ipak nam podaci iz ovih elaborata mogu donekle za tu svrhu poslužiti. Na površini od 1804 ha analizirana su svega 293 jelova stabla, što se može za ovakovu površinu uzeti kao dostatno. Povrh toga ana lizirana su stabla od debljinskog stepena 42 cm napred, t. j . ona koja su davno oslobođena i prema tome prešla stadij zastarčenja. Kad to sve uzmemo u obzir i kad znamo, s kojom su rigoroznošču vršena pojedina mjerenja, onda nam ti elaborati kriju u sebi mnoge za našu svrhu dragocjene podatke, to više što su snimani na objektu, na kojem su dva decenija već temeljito posvršavani svi melioracioni radovi. Podatke o faktičnoj starosti svrstao sam u pojedine debljinske stepene od 2—2 cm i iznosim ih u tabeli III. Posebno sam iznio najmlađe i najstarije stablo u svakom debljinskom stepenu (rubrike c i d). Kod toga sam za konkretnu prebirnu šumu morao pretpostaviti, da broj godina najmlađeg stabla (rubr. c) predstavlja normalni prirast ili barem prirast pod najboljim okolnostima stabalne grupacije. Produkat ovog broja godina s brojem stabala u debljinskom stepenu daje ukupni broj godina slobodnog prirašćivanja (rubr. f). Odbijemo li taj broj od broja sveukupnog prirašćivanja (rubr. e), dobivamo broj godina sveukupnog zastarčenja. Ovaj, podijeljen s brojem stabala debljinskog stepena, daje prosječno zastarčenje po jednom: stablu (rubr. h). Vjerojatnost trajanja zastarčenja, a potom i periode latentnog mirovanja izilazi diobom zbroja godina zastarčenog rasta (svega 23356) sa ukupnim brojem pokusnih stabala svih debljinskih stepena (293) ili; zbroja godina zastarčenja u pojedinom stablu (1607) podijeljenog sa brojem debljinskih stepena. U oba slučaja izlazi kao prosječno trajanje zastarčenja iznos od "okruglo 80 godina. Neznatne diferencije dolaze uslijed zaokruživanja stavaka (79.71 i 80.35). Tako bismo dobili približni podatak o trajanju zastarčenja. Mali nedostatak u ovom postupku bio bi taj, što se osniva na pretpostavci« da najmlađe stablo pojedinog debljinskog stepena predstavlja tip normalnog prirašćivanja. A to nije moguće dokazati, jer kako se iz tabele vidi, nekoja s´abla viših debljinskih stepena imaju manji broj godina nego stabla nižih stepena. Dakle vjerojatnije je obrnuto, t. j . da najmlađa stabla u pojedinom debljinskom stepenu u uzetim podacima ne predstavljaju tipove normalnog prirašćivanja. Nu za prebirnu šumu nema ovaj nedostatak one važnosti, koju bi imao u slučaju jednakog postupka, kod jednodobne šume. U prebirnoj šumi, kako znamo, nema gotovo stabla, koje bi i u najpovoljnijoj strukturi šume, izuzev grupimične, uživalo trajno slobodan razvitak. Bila bi stoga još veća greška, kad bi se za upoređenje uzelo stablo jednodobne šume po tabelama prihoda i prirasta. Nadalje valja uvažiti okolnost, da stablo prebirne šume nakon izminuća periode zastarčenja, ima veći gromadni prirast nego ono u jednodobnoj sastojini iste gospodarske starosti (Flury, Dannecker, Balsiger). A to upućuje, da je prebirna šuma zasebna biološka cjelina, jedan jedinstveni neprekidno živi organizam, koji se u svim pravcima ima zasebno promatrati. Stoga se dobiveni rezultat od 80 godina trajanja 17 Forsteinrichtung Delnice. Zusammenstellung der aufgenommenen und berechneten Stämme, Delnice 1892. 472 |