DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 9/1936 str. 15 <-- 15 --> PDF |
uređaj po zakonu o šumama ipak nije, jer se u njemu ne predviđa to pravo u korist vlasnika šume niti šumskih proizvoda. Zemljište potrebno za prinudni put po njihovom zahtevii i ne može se u celosti eksproprisati. Paragrafom 83 određena je samo zaštita opterećenog vlasnika, da može zahtevati otkup zemljišta potrebnog za prinudni put po načelu ekspropriacije. Po prirodi stvari to pravo ne može da postoji u svakom slučaju, kao što bi se dalo izvoditi iz zakonskog teksta. Pošto je uređaj prinudnog puta po zakonu o šumama uglavnom privremenog značaja i pošto se daje pravo do istog i vlasniku šumskih proizvoda, vlast neće moći u svakom slučaju zahteva narediti odkup, već samo u onim slučajevima, ako ima prinudni put trajnu vrednost za šumsko zemljište. Što bi inače drvarskom trgovcu, kao kupcu šumskih proizvoda, takav put, ako bi ga vazda morao i otkupiti? Tumačenje ;baš s razloga zaštite vlasnika šume odnosno šumskih proizvoda, koja je temeljna svrha tog uređaja po zakonu o šumama, ne može stati na drugo gledište. Subjekt prava. Pravo da vlast odlukom odredi put preko tuđeg zemljišta radi iznošenja šumskih proizvoda, pripada u prvom redu vlasniku šume. Prema ranijim zakonima je ali to pravo po novom zakonu o šumama prošireno još i na vlasnika šumskih proizvoda t. j . i na kupca istih. Ovlašćenik servituta drvarenja, kao vlasnik šumskih proizvoda, koje je na osnovu svoga servitutnoga prava pripremio za izvoz, imaće neosporno isto pravo, da si ishodi dozvolu za prinudni put. Ovom dopunom i proširenjem uređaja je krug ovlaštenih lica za postavljanje zahteva za prinudnim putem veoma narastao. Posednici zemljišta u smislu pravnog tehničkog termina međutim to pravo nemaju. I u slučaju vlasničkog poseda (Eigenbesitz) može se tražiti pravo prinudnog puta samo na osnovu prava vlasništva. Pravo na prinudni put upereno je protiv svih vlasnika susednih zemljišta, koja leže između šumskog poseda odnosno smeštenih šumskih proizvoda te javnog saobraćajnog sredstva. Opteretiti mogu se tim pravom neposredni i posredni susedi, kojih imanje doduše ne graniči sa dotičnim šumskim posedom, ali leži između njega i javne prometne ustanove. Mi smo u ranijoj raspravi o terminu »posednika« istakli, da se izraz »svaki posednik zemljišta« po stilizaciji zakona u §-u 81 al. 1 ima smatrati istovetnim izrazu »vlasnika«, što dokazuje najbolje ji sam tekst poslednje alineje istog paragrafa, gde je juridički pravilno upotrebljen terminus »vlasnika zemljišta«. Po teoretskom svaćanju nauke i današnjeg realnog pravnog poretka drugo se tumačenje ne bi dalo opravdati. Naravno za slučaj, kad je takvo susedno zemljište opterećeno službenošću, može pravo prinudnog puta biti upereno i protiv servitutnog ovlašćeni´ka pored samog vlasnika zemljišta, ali to samo utoliko, ukoliko se njegovo pravo službenosti kosi sa novim pravom izvoza prinudnim putem. Ako je koje susedno zemljište u suvlasništvu, nastaje pravo prinudnog puta protivu svih suvlasnika. Ako ima više susednih zemljišta, može se pravo prinudnog puta upotrebiti ipak samo protivu onih, koje tangira jedan konkretan pravac puta. Taj mora biti u podnetoj molbi tačno označen sa navodom zemljišnih vlasnika, kojih zemljišta prelazi. Ako pak ima više pravaca, koji su približno jednako prikladni za izvoz, te u sličnoj meri opterećuju susedna zemljišta, može vlasnik šume 473 |