DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 12/1934 str. 21 <-- 21 --> PDF |
blizu sela Gorničeta na 200 do 300 m. nad morem. Dalje ga ima u Crnoj Reci sve do Galičke Rečice, pa i još dalje, ulazeći u rečicu Blašnicu sve do blizu sela Mrežičkog, gde ga nazivaju s m r d u n (na Davidovu na 600 m) i u rečici Rajcu, gde se oko sela Rodobilja vida i na 500 m. Zatim ga ima još u Belome Drimu na padini Kpritnika do 600 m., ulazeći dalje kroz Prizrensku Bistricui u Sredačku Župu, gde ga nazivaju srard ljuskom . Idući uz Vardar viđen je još kod sela Vlahčana (blizu sela Slca i Sopota), a verovatno biće ga još gde u ovoj klisuri između Velesa i sela Zelenikova. Više Skoplja video sam ga još u Kačaničkoj Klisuri na brdu Šalonimalu sa desne strane Lepenca na 550 m. nad morem i južnoj ekspoziciji, spram željezničke stanice Deneral Jankovića. U pravcu Tetova ima ga na Gramadi na južnoj ekspoziciji, krečnoj podlozi, do 1100 m. nad morem. Najzad video sam ga u Tresci i Poreču. Uglavnom se nalazi na krečnoj podlozi. Paliurus aculeatus, čalija poznata je u Južnoj Srbiji pod imenom dr a k a, ali se čuje i ime tr n (oko Vlahčana i Nivičana u Veleškome srezu). To je šib koji je vezan za blažiju klimu. U karti šuma se vidi gde se on sve pojavljuje u sastojinama čist ili u mešavini. Spušta se do najmanjih visina oko Devđelije, a video sam ga još na 900 m. u Ratundi kod Sracina na eruptivnom zemljištu i južnoj ekspoziciji, kao i kod Sv. Petke u Ključu Crne Reke između sela Kruševice i Makova. Koliko sam video, čalija se nalazi oko Vardara, zalazeći u njegove pritoke sve dok se ne izgubi uticaj blage i sušne klime. Ona uglavnom drži najtopliji i najsušniji deo Južne Srbije i pojavljuje se na svima podlogama. Phvllirea latifolia, grip je uglavnom ograničen na deo Južne Srbije gde se najviše oseća uticaj sredozemne klime, dakle od Devđelije do Demir Kapije, obrazujući i sastojine sa drugim vrstama. Izvan ovoga kraja ima ga još dalje uz Vardar između Velesa i Zelenikova, zatim u Crnoj Reci i u njenoj pritoci Blašnici. Raste kao žbun, ali sam ga u klisuri Demir Kapiji (mesto Kofil) video i kao grm 4 do 5 m. visine i 20 cm. debljine. Iznad Velesa prema Vlahčanima nazivaju ga p r n a r o m. Buxus sempervirens, šimšir ili zelenika je ograni čena samo na delove gde se oseća uticaj blažije klime. Pojavljuje se tu pojedinačno ili obrazujući i sastojine kao čista ili u mešavini sa drugim vrstama, što se može videti iz karte šuma. Pored mesta obeleženih na karti video sam ga još pojedinačno i na Gramadi do 700 m., severnoj ekspoziciji kao i na južnoj i krečnoj podlozi, između Tetova i Skoplja; zatim kod sela Sopišta na južnoj strani Vodnog kod Skoplja i kod sela Nivičana u Vardaru iznad Velesa. Najveća visina do koje ona još do pire jeste ona u Treski kod sela Sedlareva gde raste na 1300 m. nad morem, južnoj ekspoziciji i krečnoj podlozi. Raste obično kao žbun, no u klisuri Demir Kapiji na mestu Kofilu raste i u obliku manjeg grma do 5 m. visine i oko 10 cm. debljine. Ovo je biljka koja prvenstveno raste na krečnoj podlozi i koja spada u vrste najizdržljivije u pogledu zasene od strane drugih drveta ili žbunja. Arbutus andrachne, gol čovek nalazi se u klisuri .... Reke od utoka rečice Blašnice pa na više ka Gališkoj Rečici. Raste samo na stenjacima i teško pristupačnim mestima. Po saznanju treba da ga ima i u reci Radici kod sela Melničana, ali ovo treba proveriti. Laburnum alpinae sam video svega na dva mesta, na Izvoru severno od sela Tajmišta (Kičevski srez) na 1100 m. silikatnoj podlozi, 611 |