DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 12/1933 str. 13 <-- 13 --> PDF |
´1 J Današnja površina niskih prebirnih šuma u Francuskoj ne može se točno iskazati, jer je ovaj oblik šuma u statistici od 1913. uvršten u niske šume. Napominje se, da razna servitutna prava ondje priječe naglije prelaženje ovog oblika u viši uzgojni oblik. Ophodnjica iznosi u ovim šumama prosječno 10 godina. 1 s privatnim se šumama gospodari dosta u ovom obliku. Tako dobro Morvan (dep. Nievre) ima 16.000 ha ovakovih šuma. Šumsko-pašnjački problem zajedno sa šumsko-gospodarskim momentima upućuje na to, da će se prebirni niski oblik ondje i nadalje zadržati. Gospodarenje u niskim prebirnim bukovim šumama Francuske opisao je pobliže F. G u ini er 1893 g. Opisao je dotadanje prebirne tipove, razložio gospodarsku važnost tih šuma, te na osnovu svojih opažanja izgradio nove tipove ovog načina gospodarenja. Od starijih načina prebiranja u niskim bukovim šumama ističe G u i n i e r u glavnom nekoliko. Tako na pr. onaj kod koga se prigodom prebiranja ostavljaju neposjećena sva stabalca s promjerom od 10—5 cm, nadalje način kod koga se ostavljaju neposječena sva stabalca s promjerom ispod 6 cm, pa svi uz zemlju savijeni i samostalni izbojci, a uz to na svakom panju po jedan izbojak preko 6 cm debljine. Pored toga ističe i način kod koga se prigodom prebiranja ostavljaju sva stabalca debela od 4—2 cm promjera, zatim na ha po 50—60 najboljih i najljepših stabalaca. te uz zemlju savinuti izbojci. G u i n i e r skreće pažnju, kako je prigodom sječe potrebno da se ostavlja barem po jedan izbojak neposječen, jer on služi kao regulator u kretanju sokova (sisač sokova, tirant de seve). Čistom s´ečom nastaju znatne poremetnje između apsorpcionih i transpiracionih organa, izazivlje se stalno izilaženje sokova, tako da na toplim i prisojnim položajima lako dolazi do propadanja panjeva. To vrijedi naročito za bukvu, koja proizvodi — protivno od pitomog kestena i hrasta — malo adventivnih i proventivnih pupova. Na osnovu toga opažanja predlaže G u i n i e r da se zavede u ovakvim šumama poseban gospodarski oblik, jedne vrste srednja šuma, sa donjom i gornjom etažom (taillis sous futaie modifié), kod kojeg se donja etaža ne bi sjekla čistom sječom. U takovoj bi šumi imalo ostati prigodom sječe neposječeno: od gornje etaže dio stabala sa jednostrukom do najviše četverostrukom ophodnjicom (u = 20—30 god.), zatim sva podstojna stabla ko;a su u visini od 10 cm iznad panja tanja od 2—5 cm, te nadalje svi grmoliki izbojci ili pak od podstojnog drveća samo izbojci sa debljinom od 2—5 cm. Broj nadstojnih stabala svršetkom ophodnjice smije iznositi po ha 1001—300. Kako se vidi, cilj je Guinierovog načina da se niske šume putem srednjih pretvore u visoke. Prema podacima prof. di Teli a (Firenze) niske pebirne šume javljaju se u cijeloj Italiji , ali nigdje u većim suvislim površinama. Njihova površina iznosi ca 30.000 ha. tj. 1% od svih niskih šuma (Italija ima 5,3 mil. ha šumske površine). Prebiranje se vrši jedino u niskim bukovim šumama. Od pomenutih 30.000ha ide 18.000 na općinske, a 12.000 ha na privatne šume. Prebirne niske šume prekrivaju u Italiji kamenite i sušne padine pokrajina Abruzzi, Toskana i Romagna, pa visoke gorske položaje pokrajine Molise i dr. Njima je i ondje najbolje riješen šumsko-stočarski problem. Niske prebirne šume uređuju se prema podacima ,prof. di Teli a tako da se svaka gospodarska jedinica razdijeli na 6 podjednakih sekcija. Svake šeste godine vraća se sječa na istu sekciju. Izbojke treba 6.9.9 |