DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7/1930 str. 11 <-- 11 --> PDF |
2. Struktura satojina tih visokih regija različita je od sastava nesječenih bukovih prašuma u nižim predjelima, koje u pogledu broja stabala pokazuju izrazito stanje kososti. 3. Između oba ta ekstremna strukturna tipa postoje prelazne zone različitih visina. Sami prelazi iz jednog tipa postoje prelazne zone različitih visina. Sami prelazi iz jednog tipa u drugi manifestuju se na razne načine. U jednom slučaju nestaje onog napadnog obilja stabala tanjih debljinskih stepenova, a s njime i ekstremne kososti. Premda se opaža pokret u prilog binomske razdiobe, ova se međutim ipak nije jasno formirala — zbog kolebanja broja stabala srednjih i tanjih stepenova, koji se zadržava na podjednakoj visini (slučaj izvjesnih ploha Bjelolasice i cijele Višnjevice). U drugom slučaju prelaza samo neki niži stepeni, ispod izvjesnog prsnog promjera, pokazuju tipično stanje kososti, dok su ostali viši stepeni obuhvaćeni pravilnom binomskom razdiobom. (Slučaj Bijelih Stijena, Risnjiaka, Miškovog Bila i Škalića Gore). Tu susrećemo komplikovane krivulje s više kulminacija, koje su biometrijski vrlo zanimive. 4. Iznimno se pojavljuje i tipično, ekstremno stanje kososti u visinama, u kojima inače redovno nalazimo potpunu binomsku strukturu ili koji od navedenih prelaznih tipova. 4. Objašnjenje binomske strukture sastojina u visokim regijama. Nakon preciziranja prednjih zaključaka ostaje još da se objasni, s kojih se razloga u višim regijama obrazuju sastojine binomske strukture i sličnih prelaznih tipova. P´rije prelaza na rješavanje toga pitanja, smatram potrebnim, da u prvom redu naglasim i podvučem strukturnu razliku između stanja kososti nižih predjela i potpunog binomskog sastava viših regija. Već ranije — kod podataka Bilo-Gore, Petrove Gore i Dikavca, na više je mjesta konstatovano, da desni ogranci krivulja, koje predstavljaju broj stabala, pokazuju doduše slab, ali ipak primjetan zamah binomske razdiobe. To isto prikazuju i bukove sastojine viših položaja. Prema tome bi desni ogranci tih krivulja bili, pored svih apsolutnih i relativnih strukturnih razlika u pogledu broja stabala, u svom osnovnom tečaju analogni. Odatle slijedi, da kod jačih debljinskih stepenova dotično razreda ne bi bilo većih strukturnih razlika između sastojina nižih i viših položaja. Ta se strukturna razlika međutim jasno zapaža na lijevim granama krivulja, koje obuhvataju stabla tanjih debljinskih stepenova. Dok kod nižih položaja (u glavnom ispod 1200—1250 m) broj stabala u pravilu staln o i postepeno pada s jačim promjerom, to u znatnijim visinama broj stabala prije izvjesne kulminacije stalno i postepeno rast e s isti m fakto rom. Prema tome glavnim razlogom tih strukturnih diferecija jest različit broj stabala tanjih debljinski h stepenova. Dok kod stanja kososti ima tih tanjih stabala u izobilju, to je kod izrazite binomske strukture njihov brcj mnogo manji i, rekli bismo, strogo ograničen. Obilje dotično nestašica stabala tanjih dimenzija karakteristične su osobine oba ta strukturnatipa. Već pri samom tačnijem promatranju stanja u bukovim sastojinama karaktera prašume opazit ćemo izvjesnih razlika između šuma niskih i visokih položaja. Tako prašume sredogorja i nižih položaja daju utisak jedne prestare sastojine s brojnim potstojnim stablima. Ova obrazuju pot 321 |