DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 1-2/1918 str. 37 <-- 37 --> PDF |
— 37 — pjeskuija, ali je pokusom nedvojbeno dokazano, da se iste i bez kremične kiseline potpuno normalno uzgojiti dadu. Od drveća sadržaje najviše kremične kiseline bukva i hrast. Ugljična kiselina i voda rastapaju samo one tvari, koje se uz kremičnu kiselinu u pijesku nalaze, te koje služe biljci za hranu. Nu sve su te količine mineralnih hranivih tvari nedostatne i neznatne za normalni razvoj biljke, prema onima, u ilovastom tlu uzgojilišta. Iz svega toga proizlazi, da je sistem korjenja u razmjeru sa tjelom biljke, uzraste na uzgojilištu u ilovastom tlu, mnogo i mnogo premalen, da može opskrbljivati biljku iste veličine sa vodom i mineralnom hranom na pjeskovitom tlu, koje je pet i više puti slabije od onog ilovastog. Razmjer između površine doticaja korjena i tla mnogo je premalen naprama masi biljevnog tijela, koje treba korjenje hraniti, apstrahirajući od klimatičkih odnosaja, koji su na pjeskuljama mnogo nepovoljniji. Da je korjenje sadenice jače i´svrsi shodnije razgranjeno, te više prilagođeno pjeskovitom tlu, dovađalo bi za vegetaciju potrebnu vodu i mineralnu hranu i iz udaljenijih i dubljih partija. Dobro bi nadalje na gornji razmjer upJivala okolnost, što bi veličina tijela biljke uzrasle na pijesku bila manja. Ta sva svojstva, koja su nužna biljci za život na pjeskovitom tlu, nema borova biljka uzgojena na ilovastom tlu, ili barem ne u dovoljnoj mjeri, s razloga, jer joj izgradnja takvog rasprostranjenog sistema korjenja nije bila na dobrom i vlažnom tlu od nužde. Samo se po sebi razumije, da se proces tvorbe novog i na droge prilike priučenog korjenja ne može u tako kratkom vremenu provesti, da bi se opstanak biljke mogao osigurati* Prema tome si kod sadnje na pjeskuljama moramo konstruirati biljku, kod koje će stabljika i lišće naprama korjenu stajati u obratnom razmjeru, nego li je to slučaj kod one. |