DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 6/1903 str. 9 <-- 9 --> PDF |
— 255 — Druga je postojbina plutnjaka n Francezkoj Gaseogna, krajevi, što se steru medju zapadnim Pirenejama i Garzonom, naročito departementi Landes, Lot et Garrone i Gironda. Tlo je rahlo i pjeskovito, ali unatoč tomu uspieva plutnjak izvrstno, jer mu prijaju vlažni i topli vjetrovi Atlanskoga Oceana. U departementu Landesu, a u arrondissementu Daxu, pokriva plutnjak 13.094 ha., u Lot et Gai-roni 11.000 lia., nu sjeverno od Garrone plutnjak se ne kultivira. Znatno su manje sume u južnom dielu Languedoca, u pokrajini Houssillon, jer zapremaju samo 1928 ha. Na otoku Corsici, koja pripada Francezkoj od g. 1773., ima takodjer liepih šuma plutnjaka, akoprem je i ovdje mnogu hotomični požar uništio, a danas ih još uništuju koze i kozari svojom nerazumnom pašom. Šume zapremaju do 9000 ha. i leže u južnim krajevima otoka, u arrondissementu Sartene, a znamenita je brdovita šuma od Bavelle, što leži medju gradom Sartene i primorčicom Solenzara. Italija, koju su grčki pisci radi bujnih šuma hvalili i slavili, danas je jedna od najpustijih zemalja Evrope, tu i tamo krševita i gola, kao naše Primorje. I šume su plutnjaka od čovječje ruke ljuto stradale, pa neznamo, koju površinu zapremaju sada, misli se, da do 80.000 ha. Na kopnu raste plutnjak sa česminom i raznim borovima samo u vazdazelenim šumama primorja, jer mu u kontinentalnoj Italiji podneblje ne prija. Spomenute šume steru se naročito Ligurijom, Toscanom, rimskom Campagnom, oko zaljeva Tarenta i u ravnicam Eufemie, na sjevernom podnožju Aspromonta. I na Sicilij i vedi je dio šuma propao, sada uspieva u sjevero-iztočnim krajevima, gdje su mu šume dosta zračne. Najkrasnija je šuma na sjevernoj obali, gdje je zapremila visinu od 700 — 1200 m. te stapajući se sa šumom Capelliere, pokriva prostor od 3000 ha. Na Sardinij i takodjer je plutnjak ljuto stradao od ruke pastira, koji si požarom namiču potrebitu pašu. Plutnjak raste po sredogorju sa česminom i hrastom Quercus pseudocoecifera, dočim je najviše bregove zapremio gorun (O. Robur), |