DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7/1902 str. 37 <-- 37 --> PDF |
— 427 — Izrastak prodre nadalje do drva, pa se od njegovih sokova i hrani, ali ne razvija »Senker«, kao imela biela. Svaki korjenić nalikuje klinu, koji i djeluje poput klina, jer se zabije medju nježne i mekane stanice staničnog tvoriva ili kambija, kojega razkole i razkinu. One stanice, koje leže izvan klina poginu, dočim nutarnje odrvene i klinastom se korjeniću priljube. Pod vrškom klina drvo je Čvrsto i kako ne može da ga korjen prodre, tu se zaustavi, ali se širi prama vani, gdje su se u kambiju opet razvile mekane i nježne stanice. Ovako porasao korjen žute imele prispodablja Kerne r stepenicama od kojih stvara najdolnja podinu, dočim nam najgornja predočuje vršak korjena. Stepenice su veoma sitne, svaka 5—7 mm., ali se unatoč tomu na prerezu razlikuju bojom od hrastovine. Na onim mjestima, gdje se korjen dotiče drva, upija svakako i sokove, ponajviše valjda na podini samih stepenica. Razvitak žute imele ovisi o razvitku hrasta, ili one biline-hranilice kojoj se nametnula, pak dočim je imela biela vazda zelena, to je ona listopadna. Kad se maknu sokovi u hrastu, miču so oni i u imeli, a kad izlista hrast, izlista i ona. Kada pada lišće hrastu, pada i hrastovoj imeli, vidimo dakle, da joj je cio život vezan o život hrasta. Imela žuta poraste puno bujnije od imele biele, a udeblja kadkada na 4 cm. te se zaodjene sucrnom, hrapavom krastačinom (Borke), koju u starih pojedinaca pokrivaju lišaji. Na onome mjestu grane ili svrži na kojoj je imela žuta porasla, udeblja drvo kadkada tako jako, da se pričinja imela je utaknuta u lonac ili drugu koju zaokruženu posudu. Na jednoj imeli iz Ernstbrunner-šume u dolnjoj Austriji, koja je porasla na 1, 2 m. visoko, a mjerilu u objamu 5, 5 m., imala je takova posudi nalična »buta« u objamu 7 dm., dočim je imela segnula do lUO godina. No drvo ne preraste samo podinu od žute imele drvenastim stanicama, već preraste i korjen te ga djelomice i zatvori. Tako dospije korjen kadkada duboko u drvo, ali ostaje uz to svjež i živ, jer je u savezu sa drugim čestima korjena. Takav korjen može i izbiti, probije sve slo |