DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7/1902 str. 22 <-- 22 --> PDF |
— 412 — Iz hrvatske flore. Imela biela u biologijskom i anatomijskom pogledu. Razvitak imele biele zanimivo nam opisuje Th. Giimbel u članku: »Zur Entwickelungsgeschihte vou Viscu m album « g. 1856. u »Flori« (br. 28.), koji se je njezinim uzgojem bavio više godina. Pri tome postupao je posve jednostavno. Uzeo je bobicu, sgnječio ju i sjemenke njezinom sluzju priliepio na granu jedne patuljaste jabuke. Cio razvitak predočuje nam na sedam sličica posebne table. Prva nam sličica predočuje komadič odrezane grančice na kojoj su s proljeća proklijale dvie bobice: jedna sa jednom, a druga sa dvie klice. Te klice nisu okomite ili vodoravne, već kukusto svinute i na kraju udebljane poput kijače, svijajući se prama kori grančice. Ovom glavicom klica se pripije i pričvrsti, te se preko ljeta ne mienja. U zimi ona se sluz osuši i odpade i time prestaje njezino djelovanje. Sliedećega proljeća tvar (Samenkorper) se je oko klice iztrošila i pokliča (Keimling) pojavila na vršku koje se razviju zelena dva listića (supke) u sitnu biljčicu za koju možemo reći, da je dvogodišnja. Ovi listići rastu i razvijaju se preko ljeta dalje, a tek sliedeće godine pokaže se opet nova mladica (Pflanzchen), koja će svoje listiće još u ljetu razviti. Dogadja se, da postrance izbiju još dvie mladice. U četiri godine razviju se dva internodija t. j . dva para listića, koji su porasli jedan povrh drugoga. Kad se je razvilo više generacija od mladica, počme se iznad najmladjih listića razvijati ucvast. Kod klijanja izdulji se os pokliče, koja leži izpod supka, u korjenić. Ovaj prodre bielu sjemenu kožicu, te se skrene prama kori one grane o koju se sjeme priliepilo. Ovaj pravac ima korjenić i onda, ako se sjeme priliepilo s dolnje strane grane, u kojem se slučaju svine cielom osi prama kori. Korjenić dospjeva uvjek tako na koru, priljubi joj se, sliepi se s njome, razplošti se i premetne u pločicu |