DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu



ŠUMARSKI LIST 12/1894 str. 15     <-- 15 -->        PDF

— 535 na
količmu, a ise i na kakvoću stoke. Ako još pomislimo, da su se u Bosni i


Hercegovini uzgajale pooajviže samo koze, onda ćemo la^^no pojmiti, da iz šuma


prema povoluijira ili liepovoljnijim odnošajima tla i klime nije moglo ništa drugo


postati, oego grmlje ili goliet. Šume od šikarja ili bolje rekuć šuiiiski pašnjaci


obrašteni grmljezn osobito se odlikuju velikim bogatstvom drvljadi. Prevladajuće


drveće mienja se prema stojbini i t. d. vrlo često.


Najobičniji i obično prevladajući elemenat u ovom šikarjii jest obična lieka,


pošto može oaa podnieti veću ili inaoju vlagu, kao što malo koje šumsko šikarje


ili drveće. Najbolje prijaju pašnjaku osamljene strmine i briežuljei, koji su


njekad sačinjavali šumište izkrčeoih smrekovih ^šuma. U Posavini, u predgorju


i u dolinah sjevernoga điela Bosne izmiće ovaj smrekov grm pred hrastom


lužnjakom i kitnjakom.


Osim toga nalazimo u šikarju šumskih pašnjaka često u vlažnijih stojbinah


običnog graba (Carpinus belutus), divlju krušku (Pyrus communis), pasju liesku,


obični klen (Acer campestre), običnog jasena, bielu topolu, te crnu i drugo meko


drveće. Na suhom tlu opet raste kao šikarje cer, grab i kurika (europaischer


Spindelbaum), koju u viših položajih zamjenjuje mašljika^ svibovina, drenjina i


mjestimice bukva.


Na kamenitom, suncu izvrženom tlu raste žestika (Acer tataricum), jelenski


rog (Pertickenbaum), bieli glog, hridna trešnja, crni glog i borovica (Juniperus


communis), a na vapnenom tlu: jasen crni (Fraximu3 Oraus) i obični zimolez


(Ligustrum vulgare). Najviše razlikuje se šikarje na šumskih pašnjacih u Her


cegovini, gdje nalazimo uslied toplije klime još i drugo drveće. Tako primje


rice uvukla se je u gorski predjel divolieska (OorjUus colurna) sabitolistnati
mekani dlakavi hrast, rašeljka (Prunus Mahaleb), limba, francuzki javor, venja
(smrič Ceder-Wachholđer). U nižem predjelu opažamo grmlje flore sredomorske,
kao: grohotošu (Blasenstraucb), pažut, kopitak (Bohnenbaum) mirisavi
orlovi nakti, šipak-đrvo (Granatapfel), smrdelj (Terpentinbaum), crnilicu (Meertraubel),
konopljiku (Eauscbaura), uviek zeleni hrast, te napokon zimzeleno
drveće: veprinac (Mausedorn) jagodnjak, prosti ružmarin, kokorčiku (Steinlinde),
trišlju (Mastixbaum) francusku i afričku metljiku (Tamariske).


Ovi šikarjem obrašteni pašnjaci pokazuju nam pravac i put, kojim valja
poći, ako želimo goljeti i kršne pustoši opet pošumiti, te i gospodarskim zahtjevom
žiteljstva udovoljiti, a podjedno i njegovo materijalno stanje podići. Ali
pri lom nesmije se zaboraviti, da se to žiteljstvo ponajviše stočarstvom bavi.
Kao što je već kod razmatranja klimatičkih odnošaja spomenuto, trebalo
bi, da se sadašnje šikarje odgovarajućim šumsko-gospodarstvenim uzgojem i
njegom u nizke ili srednje šume pretvori i za proizvadjanje krme za stoku
u toliko upriliči, da se ovakova krma samo po njekoj obhodnji proredjivanjem
pribavi. Ovakove za krmivo upriličene šume držale bi tlo ne samo u zasjeni,
te bi tim umanjile sušu na kršu i jakost bure, pošto se gorske kose i strmine
nebi mogle kao da sada jako ugrijati, nego bi se ondje moglo još izdašnije
proizvadjati potrebito krmivo, no što ga davaju šikarjem obrašteni gorski pa