DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 2/188902 str. 46 <-- 46 --> PDF |
~ 88 — Pi-edšastnika ovoga lugara Novakovic^a ubili su Jablaučani kroz prozor, baš kad je kod stola pisao. Ako koiDpetentne oblasti neodrede shodna, da se u cieloj okolici po^.nati „Jablaiv aui " jednom neukrote, biti će uvjek na redu ovakovi slučajevi, ma tko tamo šumu čuvao. ^´ ^´ Uredniku „Šumarskoga listah — Gospođine urednice!. U poslednjoj svezoi vašeg štovanog ,Šumarskog lista^ na str, 537. povodom prestampanog dopisa „Stanj e suma " pao je jedan veliki prekov na šumare u Srbiji, kao da ovi sami im upropašeivanje šuma idu. Ovo je, izvesno, poteklo iz nepoznavanja današnjeg šumarenja u Srbiji pa da se nebi na tako nezasluženona prekoru ostalo, molim vas dozvolite mi, da ovu stvar u ,Šumar, listu^^ s nekoliko rieči samo objasnim: Kod nas se u običnom govoru veli : Šumar, kako ga za onog, koji je naro(5ito za šumara spreman i koji se doista stručnim upravljanjem šuma bavi, tako i za svakog onog, kome je ma kakvo neposredno Čuvanje šuma kao stražaru povereno. Medjutim u samoj stvari razlikuje se na državne šumare kao stručna lica, i na proste opštinske i privatne odnosno manastirske čuvare kao ne strujna lica, premda i država, razume se, ima svojih prostih čuvara. Državnim šumarima kao stručuim licama, koji se opet prema prostoriji, koja im je povercna, razlikuju na srezke i okružne, da bi lakše područnim šumama upravljali, pridodati su u pomoć i to:, u čisto državnim šumama izvesan broj državnih, a tako zvanim opstenarodnim i opštinskim šumama potreban broj opštinskih čuvara šuma, jer je svaka opština, koja ima Šume, dužna za ovu i dovoljan broj Čuvara imati i ove na razpoloženje državnim šumarima staviti. No kako je izbor ovih čuvara za opštenarodne i opštinske gume ostavljen samim opštinama, niti se od njih traži kakvo znanje o švimama do jedino, da dobro poznaju svoju šumu, a pri tom im se sasvim neznatna plata od strane opštine odredjuje, — to se obično zo. ovu službu primaju ili kraiije siromašna lica, ili kakvi lenjivci pa šta više, Često i pokvarena lica, .« kojima državni šumari samo glavobolju imaju. Ali država nema svuda svojih stručnih šumara, nego je čuvanje šuma ostavljeno samim dotičnim opštinama, iz Čega je lako pojmid, kako može biti čuvanje šuma s ovakim opštinskim čuvarima, a još u mestima, gdje je bez državnog i stručnog šumara, koji bi i moralno više šumarskoj službi obvezan bio, kao što je to na pr. specijalan slučaj u srezu Požežkom, odakle je dopisnik „Težakov". Prema tome Vaša se primetka može odnositi samo na vrstu napred pomenutih opštinskih šumara, a nikako na šumare u pravom smislu te reci, kao što si i iz smisla samog dopisa vidi. A zašto je se pak sam urednik „Težaka" u svojoj primetbi o šumarima onako u opšte izrazio, ako nije iz nepažnje, a ono Bog ce ga sveti znati. No ja s moje strane čak smem reci, da ovom upropašćtvanju šuma, koje je dopisnik u /režaku´^ predstavio i koje u ostalom nije jedini slučaj u Srbiji, nisu krivi ni opštinski, niti ma kakvi drugi šumari, nego je kriv neko treči, što čete Vi gospodine urednice i sami pogoditi. U ostalom primite gospodine uvjerenje moga osobitog poštovanja. 3. Decemb. 1888, god. u Pirotu. J ov. M. Jek i č, držav. šumar za okr. Pirot. |