DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 6/1887 str. 16 <-- 16 --> PDF |
— 248 — nosti tla više, nego li to biva s teak-om. Osobito uspieva na pieskari, gromafti ili na šljiraku, nu ipak nenalazimo ga na težkom ilovastom tlu, koje potonje zauzimlje prostrane klisure Deccana i jedan dio od ceuti´alue Indije; a to je gkivui razlog, što je medja razsirenosti sal-a na goreponienutu stojbinu ograničena. Podnaša doduše veći stupanj studeni, nego li teak, nu zahtjeva najmanje 40" daždja. Mnogo manje razprostire se kautckouk-drvo (ficus elastica), koje se kod nas u Europi rado uzgaja u sobah i vrtlanah u posebnih loncih. U Indiji naći ćemo ga samo u vlažnih bumah na podnožju ju/nog Himalaya poćam od Sikkim-a do Assani-a i na podnožju Khasia- i Cachar-gorja. Vlažna atmosphara i razmjerno jednaka temperatura tečajem ciele godine potrebita mu je, da može uspievati, Popriečna temperatura u dotičnih poslajah, ležećih blizu kautchoukdistrikta iznaša 13´*—15^´ u zimnoj, a 22^—28" u najvrućoj dobi godine. Pod sasvim različitimi odnošaji nalazimo Deodar-cedar u sjevero-zapadnom dielu od Himalaya-gorja. U koliko se opazilo, ta vrst drva dosiže do stanovite visine pieko morske pučine, penje se lO.OOO dapače i 12.000 stopa, nedolazi pako izpod 4000 stopa, jer tu neuspieva. Najbolje mu prija popriečna temperatura u ziumoj dobi od 1 —8´Va u lietu od 15—Hi"; osim toga ovisi razprostrauost indijskoga cedra od većeg ili manjeg stupnja vlažnosti. U, dolini Sutlej rieke i u ostalih dolinah Himalaja gorja nestaje cedra, čim suhi p´gas počimlje, akoprem je jedna te ista temperatura, kakvoća tla i položaj visine. Nu i na istočnom dieiu Himalaja nećemo ga naći, gdje ima godišnjega daždja 100´´. Hlmalajiski cedar je skoro tako srodan onom iz Atlas-, Taura- i Libanon-gorja, da ga botanik nemože kiio posebnu vrst izlučiti. Uzporedimo li pako kiimatičke uviete, pod kojimi cedar na zapadu uspieva, s onimi sjevero-zapadnog diela Himalaja-gorja, to bi dobili za sigurno zanimive podatke f) raznoj razprostranosti ovog u istinu liepog i koristnog drva. U ostalom uplivaju i mnogi drugi razlozi osim podnebja, kakvoće tla i nticaja ljudskog, u kobko je to dosada izkušano, na ograničenje prediela, u kojih nalazimo drveće i biljke u s danje doba; doista su to tajinstveni i duboko zasiecajući uzroci naravi, koje pobliže proučiti, bilo bi najzanimivije za geografiju biljinstva. Za šumara p.ko su takova lih znanstvena iztraživanja od manje vriednosti, njega zaninia jedino sadanje stanje stvari, a glavna mu je zadaća, (hl prouči točno one odnošaje i uviete, pod kojimi uspievaju nadalje osobito cienjene vrsti drveća, ter da ustanovi, što mu je potrebito, da postigne iz dotične šume u stanovitom razdobju čim veći dohodak na drvu i inom materijalu, Dvie su vrsti drveća, koje zahtievaju manji stupanj vlažnosti, i to: Babul (acacia arabica) i Sanda l Prvu vrst nalazimo u Indiji daleko razprostranjenu, nu uianjka sasvim u vlažno.m pojasu. Gdje neima umjetnog naplavljivanja, tu mu Htojbina prija, imeiuto u predielih, gdje je godišnje kiše medjn 15 do (io palaca; ondje pako, gdje dobiva nješto vlage, tu mii nije potrebito kiše, ter uspieva pod takovimi okolnosti i u najsuših predielih. |