DIGITALNA ARHIVA ŠUMARSKOG LISTA
prilagođeno pretraživanje po punom tekstu
| ŠUMARSKI LIST 7/1886 str. 24 <-- 24 --> PDF |
, - 312 — ljudi bezposlice hez znanja i volje k službi. Oai bi ^e šetali ol sela do sela, pijući i čudeći se zajedno sa seljaci službi, kojoj su postavljeni. Plaća bijaše šumarom ustanovljena u svemu sa 4020 franaka na godinu, odkuda im bilo namiriti i konja, slugu, stan za kancelariju, pisarničke izdatke kao i druge troškove. Neznatna ta plaća dovoljnim bi razlogom, da se osposobljeni bugarski ekonomi nehtieđoše dati u te službe. Lugari pako dobivahu mjesečno 40—60 franaka plaće. Ni za moga još dolazka u Bugarsku 188 L, rečeni gubernijski šumari, nit su iraaii opredieljen djelokrug, nit je postojao koji zakon u to ime, i tako bi oni obično radili jedva ono, što im se neposredno od strane ministarstva financija nalagalo, uniformirani takodjer nebijahu, a niti su to danas još. Lugari dobiše ipak koncem god. 188L njeku vrst službenog odiela. Kratko iza naimenovanja tog osoblja, već se seljaci počeli na tu novu instituciju buniti, jer njeki tih činovnika uz neznanje a preveliku revnost, počeše stavljati i one šume pod zabranu, gdje toga nije bilo ni trebalo, doćim su i opet drugi ostavljali sve na volju seljakom, samo da plaću svoju mirno i redovno svakog mjeseca potegnu. Medju najglavnije i prve zadatke tih gubernijskih šumara spadaše zadaća, ustanoviti posjedovne odnošaje vlastničtva svih šuma u državi a naročito izlućiti t z. državne šume, t. j . sve one šumske prostore, što no bijahu za turskog gospodstva proglašeni državnom svojinom. Pri tom izlučivanju šumah, uzimahu se naročito sliedeće okolnosti u obzir: a) mjestni položaj sela; b) broj žiteljstva; c) udaljenost šume od sela; d) običaji sela i c) na one uslove, pod kojimi je dotično selo od najdavnijih vremena do oslobodjenja zemlje uživalo izvjestan koji šumski prostor. Izlučivale bi se pri tom naročito strogo selske šume i pašnjaci, te državne šumske prostorije. Poljska sela, neimajuća svojih osebujnih selskih šuma, dobiše zajamčeno pravo drvarije i t, d. u stanovitih državnih šumah. Uzprkos svega toga ipak se odnošaji posjeda tih šuma još ni dan danas ni iz daleka nemogu označiti uredjenimi. Poljani uzprkos rečenoga zajamčenja prava drvarije u od sada državnih šumah ipak uebijahu zadovoljni, naročito ih pako poticaše na nezadovoljstvo nepristupnj položaji državnih šuma u zimno doba. Pretenzije poljskih sela podupirahu naročito i politički agitatori, kojih u Bugarskoj nije malo, koji bi to nezadovoljstvo na svoju izrabljivali. Uvjeriv se napokon i vlada, da su državne šume označene za sječu drvarije poljskom žiteljstva zimi doista nepristupne, usliša napokon njihove molbe, te jim otvori posebnom naredbom g. 1883., ma da se to baš nije skgalo sa načeli racionalnog šumskog gospodarstva — i bližje raladje šume za sječu. Tim su bar časovito tužbe poljskih sela prestale i to tim više, što su cienici, po kojih se šumska odšteta državi plaćaše, bili tako udešeni, da su seljaci poljskih sela radje plaćali ono malo odštete za drvariju, no lupati si glave sa junaekimi planinci ko prije. Taksa ustanovljena bi za jedna kola |